[alharb]

Oorspronkelijk geplaatst door Samsa

uiteraard, maar wij hebben die materiële zekerheid niet te danken aan het feit dat we meer werken dan hen, maar aan de technologie die we in de loop der eeuwen hebben vergaard.

Die technologie is er voor een groot deel gekomen dankzij het kapitalisme. Bedrijven maken winst en investeren een deel van die winst terug in het bedrijf om de productieprocessen te verbeteren, bedrijven bekostigen wetenschappelijk onderzoek zelf etc.
In een socialistisch systeem gaat zeer veel geld naar de subsidiëring van basisgoederen zonder dat dit een toegevoegde waarde creëert, de wetenschappelijke ontwikkeling in de USSR of DDR viel dan ook zo goed als stil, daar waar de ontwikkeling in het Westen al decennia non stop gigantisch snel gaat.

Heeft alles met kapitalisme te maken, tiens. Het draait om prioriteiten: waarvoor gebruiken we technologie? Om een concurrentievoordeel te behalen doordat de nieuwe technologie het bedrijf in staat stelt om met minder mensen evenveel werk te verrichten zodat de 'overschot' kan afgedankt worden of om het werk van de bevolking te verlichten? In het kapitalisme kiezen we voor het eerste.

Daar heb je wel een punt, de overheid grijpt hier wel in door het aantal uren per week vast te leggen e.d. Anderzijds (ik ken te weinig van de wetgeving hieromtrent) vraag ik me af of dit niet voor een deel komt door de lasten op arbeid die de overheid de werkgevers oplegt, waardoor het voor een bedrijf interessant wordt zo weinig mogelijk arbeiders zo hard mogelijk te laten werken, eerder dan een groter aantal mensen minder hard te laten werken. Een vermindering van de lasten zou het dan voor bedrijven interessanter maken eenzelfde productie te realiseren, gespreid over meer werknemers.

Het kapitalisme lijkt me ook niet bepaald blakend van gezondheid.
vergeet trouwens niet dat venezuela socialistisch aan het worden is, er in bolivië volksopstanden zijn die een 'revolutionaire volksvergadering' instellen, Mexico verschillende maanden in rep en roer heeft gestaan door de verkiezingsfraude én door de opstand in Oaxaca, Chili gigantische studenten- en scholierenprotesten heeft gekend, idem voor Griekenland, maoïstische partijen in India groeien (of zelfs verkozen zijn, zie deelstaat Kerala), de PSOL in Brazilië. Verder zijn er nog de ouwe getrouwen FARC-EP in Colombia, CPN-M in Nepal, PKK in Koerdistan, ik vergeet er waarschijnlijk wel nog een paar. Soit, ondanks de situatie in China, Vietnam, Noord-Korea, Zimbabwe, zijn dit volgens mij tekenen aan de wand dat radicaal socialisme opnieuw terrein wint. Er hangt zo stilaan weer revolutie in de lucht

Het Zuid-Amerikaanse socialisme overleeft dankzij de olie inkomsten, olie die voornamelijk aan de VS verkocht wordt nota bene. Ik denk dat het socialisme in die streken vooral populair geworden is door de imperialistische neigingen van de VS, Chavez profileert zich constant als sterk anti-amerikaans. Op zich begrijp ik dat, maar ik vind het wel stuitend dat hij daarom contact zoekt met rotzakken als Ahmadinejad of Loekasjenko.

misschien moeten we eens een aparte thread beginnen over de toekomst van het socialisme.

Geen slecht idee.