[ElFlamencoLoco]

Oorspronkelijk geplaatst door labyrinth

Dat kan ik begrijpen. Normen en waarden evolueren inderdaad met de tijd.
Hoe lang moet het nog duren vooraleer de vrouw gelijke rechten krijgt in de RKK ? Onze tijdsgeest streeft ernaar om vrouwen evenveel kansen te geven in alles en overal. Waarom maakt de RKK hierop een uitzondering ?

Ik weet niet of de RKK daarop een uitzondering maakt, beste Labyrinth.

Of misschien juist wel; misschien is de RKK juist wel een uitzondering in goede zin.

Want zoals het discours rond de verhouding tussen man en vrouw heden ten dage vaak wordt gevoerd, gaat men er blijkbaar voetstoots van uit dat mannen en vrouwen dezelfde capaciteiten hebben, en dat ze dus gelijk zijn.

Quod non. Mannen hebben bepaalde capaciteiten die vrouwen niet hebben, en omgekeerd hebben vrouwen bepaalde vaardigheden die mannen ontberen. Mannen en vrouwen zijn niet gelijk. Juist dat is de grootste leugen die mensen van deze tijd zichzelf trachten wijs te maken. De hedendaagse tijdsgeest is m.a.w. (op dit punt) gewoon leugenachtig. En velen trappen er met open ogen in.

Als mannen en vrouwen niet gelijk zijn, wat zijn ze dan wél? Ze zijn gelijkwaardig. En da's een wereld van verschil: ze zijn niet gelijk, doch ze zijn wel beiden evenveel waard.

Als we gewoon de wording van de soort Homo Sapiens bekijken, dan kan elke antropoloog je zeggen dat mannen in principe jagers zijn, en vrouwen verzamelaarsters. Mannen denken serieel: ze lossen probleem na probleem op, houden zich dus zelden met twee dingen tegelijkertijd bezig, en kunnen daardoor gefixeerder werken dan vrouwen. De prijs die ze daarvoor betalen is een nauwer gezichtsveld, vergeleken bij de vrouwen.

Vrouwen denken parallel: ze lossen verschillende problemen tegelijkertijd op, maar betalen daarvoor op hun beurt ook een prijs: ze gaan minder diep in op een probleem dan mannen.

Uiteraard zal elke serieuze antropoloog je ook vertellen dat dit geldt voor de gemiddelde man en de gemiddelde vrouw. Er zijn uitzonderingen: er zijn vrouwen die heel veel mannelijke trekjes vertonen, en er zijn mannen die eerder van het "verzamelende" van van het "jagende" type zijn.

Als vrouwenemancipatie inhoudt dat uitzonderlijke vrouwen best evenveel kansen moeten krijgen als mannen om een carrière uit te bouwen, dan ben ik 100% vóór vrouwenemancipatie. Alleen...

... lijkt het erop dat wij vrouwenemancipatie tegenwoordig interpreteren als waren alle vrouwen uitzonderlijk, en als zouden zij allemaal hun huishouden moeten verlaten om een carrière uit te bouwen, spijts dat zij - ik bedoel dus de "gemiddelde vrouw" - door hun wordingsgeschiedenis a.h.w. voorbestemd zijn om de spil te zijn waarrond het gezinsleven en het huishouden draait.

Je neemt het me misschien kwalijk dat ik hier een pleidooi hou voor "vrouwen aan de haard". Dat is geenszins mijn bedoeling, want ik betoogde reeds dat uitzonderlijke vrouwen zich aan deze slogan - want dat is het - zeker niet hoeven te storen.

Maar wat de overgrote meerderheid van de (minder uitzonderlijke) vrouwen betreft, kan je niet om de realiteit heen dat zij na hun werkuren toch nog vaak blijven opdraaien voor het huishouden, de was, de plas, kinderopvang enz... terwijl de meeste mannen er nog steeds in slagen onder deze taken uit te glippen - gewoon omdat de wordingsgeschiedenis van de man hem niet op die taken heeft voorbereid ("uitzonderlijke mannen" uitgezonderd natuurlijk).

Vrouwen hebben het vandaag, spijts alle emancipatie, zeker niet minder zwaar dan hun moeders of grootmoeders van 50 jaar geleden, die zich enkel en alleen met hun haardstede moesten bezighouden. Precies dat is de leugen van deze tijdsgeest.

En precies op dat punt vormt o.a. de RKK een gelukkige uitzondering: de juiste man en de juiste vrouw op de juiste plaats. Wat is er in 's hemelsnaam mis met dit principe? Wordt dit principe enkel verworpen omdat het ouderwets klinkt?

Zo ja, dan ben ik liever ouderwets... ook al voel ik me relatief jong van geest.