Beste Percalion,
Oprecht dank voor je neutrale toelichting, veel leuker
Begrijp nu waarom je steeds zo een afkeer hebt tegen een wereldregering omdat je die blijkbaar vergelijkt met een communistisch systeem dat mensen oplegt te doen wat ze niet willen doen maar daar gaat het niet over.
Prijsvorming zou op zich geen probleem zijn wanneer het zich beperkt tot het geld verdienen als dusdanig en te bekijken als het bewijs dat we onze bijdrage hebben geleverd tot de maatschappij, het spreekwoordelijke steentje. Wanneer echter geld als doel wordt aanzien om gelukkig te zijn, krijg je een totaal andere situatie. Onze hoofdzakelijke materialistische conditionering maakt dat we het ultieme geluk vertalen naar materieel bezit waardoor een strijd om het geld ontstaat en dit met al de economische constructies van dien louter en alleen in functie van het geld (bezit). Ons onderwijssysteem schraagt deze filosofie waardoor individualisme in de hand wordt gewerkt en dat middels uitsluiting van anderen.
De gulden middenweg is derhalve nog het beste zoals ik eerder probeerde aan te geven. Enerzijds produceren we naargelang onze behoeften waarvoor we dan gezamenlijk een basis voor opstellen en dit rekeninghoudend met het milieu en de habitat waarin we wonen. We hebben geen prijssysteem nodig om te weten te komen of een product nu wel of niet verkoopt want dan beland je in de psychische behoeftecreatie zoals reclame daar is. Het is ook op deze manier dat onze overconsumptie dan ontstaat omdat iedereen zal willen (in het huidige systeem) dat zijn product goed verkoopt, zelfs de meest zinloze zaken. Je weet wel, er zijn er bij die zelfs een stront kunnen verkopen. Een economie met een prijssysteem om te bepalen of een product dan wel/niet verkoopt is dus ook een blinde maatschappij. Sterker nog, we worden nu als een soort van machine in het arbeidsproces ingeschakeld waardoor we het menszijn overboord hebben gezet (tenzij je dan veel van dat geld hebt kunnen bemachtigen, op welke manier dan ook).
Er is meer dan kennis genoeg om een basispakket samen te stellen waarna nog steeds genoeg variabelen kunnen bestaan maar alvast kan de overcosumptie geëlimineerd worden. Wanneer dat zou gebeuren wordt deze wereld al heel anders aangezien bewustwording veel minder materiële rijkdom vergt. Kunnen ons dat nu eenvoudigweg niet voorstellen omdat de situatie nu éénmaal anders is.
Kort gesteld, we kunnen door veel minder te werken een veel grotere luxe opbouwen als het prijsmechanisme (het huidige) zou vervallen. Het zijn nu net de prijzen die ons blind maken, we zoeken constant achter dat geld en dat terwijl (zoals je inmiddels weet) geld rekenkundig kan gecreëerd worden door bvb. de prijzen te delen door 10. Het gaat hier over het concept en de absurditeit van het huidige systeem in vraag te stellen, zoals je inmiddels zal willen begrijpen.
Maw ik ben het eens wanneer je wil bepalen wat nuttig is en wat niet maar hiervoor heb je niet het huidige prijssysteem voor nodig. We kunnen dat evengoed vragen aan de gemeenschap of het wel/niet nuttig is. Een dergelijke maatschappij kunnen we ons jammer genoeg nu niet voorstellen maar is wel wat dan die wereldregering nastreeft.
Een wereldregering kijkt er op toe dat alles democratisch verloopt en dit met respect voor de locale culturen of gemeenschappen. Creativiteit staat in functie van de totale gemeenschap, niet in functie van het geld dat eerder de creativiteit en vooruitgang belemmert.
Om dit alles te doorbreken heb je dan paradoxaal genoeg veel geld nodig, dat geldoverschot geeft dan aan dat het zoeken achter dat geld niet langer nodig is waardoor we ons bewust kunnen worden van de zinloosheid van dit systeem. Het is gewoon tijd voor iets anders, het heeft z’n vruchten afgeworpen maar de slinger is een beetje doorgeslagen in negatieve richting. Een drugsverslaafde stopt meestal na een overdosis en dat is dan ook wat die FR aantoont.
Groet
|