[Mitgard]

lege spatie



sleep mijn gedachten

over de lege spatie

soms als doel op zich

soms met gespeelde gratie, meestal

vluchtend voor de conversatie


Verloor mijn vlotte babbel

in de stilte van de pen

koortsig bevend in mijn handen

nu de wereld verandert en ik

nergens meer aan wen


Zoektocht, soms wel lang

naar woorden, zinnen, klanken

soms word ik bang

als ik ze niet meer vind

soms zie ik

beelden woorden worden

waarna de onrust mij verblindt