Geloofwaardigheid en politiekers.
Hoe langer hoe meer worden politiekers vereenzelvigd met corruptie, graaicultuur, postjespakkerij, ons-kent-ons, manipulatie en noem maar op.
Zij leggen een bepaalde deontologie op aan bedrijven die oa de toplonen openbaar moeten maken, maar voor zichzelf zijn ze echter de mildheid zelve.
Ok, enkele jaren terug was er wel een verplichting om hun mandaten kenbaar te maken... maar die lijsten vind je toch niet zo maar in de media terug zoals dat met de toplonen van de topmanagers wel het geval is.
Toeval? ik denk het niet....
Een politiek ambt moet boven alle verdenking staan en uitgeoefend door intelligente mensen die echte leiderscapaciteiten hebben.
Vandaar dat ik volgende richtlijnen zou uitvaardigen:
1) Geen aanwervingen van BV's.
2) Geen cummulatie van verschillende mandaten.
3) Geen benoeming meer van familieleden in de partij (denk maar aan de famiglias VDboscche, De Gucht, Eyskens, Detiege, Tobback, Anciaux, van velthoven, Dehaene, Schiltz, Declerck...
Een politieker die zijn zoon of dochter benoemt als zijn opvolger bewijst enkel hoe corrupt hij wel is. Dit is niet meer of minder dan een machtsoverdracht van vader op zoon, en heeft niets meer te maken met democratie. Zo is het altijd dezelfde clique die aan de macht is. Dit is platvoers en een bewijs van eigenbelang eerst.
4) een scheiding van politiek en bedrijfsleven (tijdens en na het ambt)...maw geen postjes ("cadeautjes") meer zoals een Dehaene bij Inbev,
5) Geen Europese weide meer voor oude politici.
6) U mag de lijst verder aanvullen.....
|