Zoals ik elders reeds zei:
Armoede moet uiteraard bestreden worden en moet, samen met ecologisme, één van de prioriteiten zijn van een volksnationalistisch bestuur. Of zoals Van Severen het verwoordde in zijn periode toen hij nog bij het KVNV zat: "De nationale doktrine sluit in zich een zeer bepaalde oplossing van het sociale vraagstuk.”
Dogmatisch-marxistische socialisten (PVDA, CAP, LSP, etc...) zijn internationalisten die geen oplossing hebben voor het nationale vraagstuk. Sterker nog, zij ontkennen het bestaan van het nationale vraagstuk, al zijn vele gebeurtenissen in de geschiedenis in gang gezet door factoren die hun wortels hebben in het nationale vraagstuk.
Het solidarisme daarentegen is een ideologie die een zeer duidelijk sociaal-economisch standpunt inneemt, het is daarmee een integraal nationalisme dat meerdere "dimensie's" (zoals er zijn: de nationale dimensie, de socio-economische dimensie, de spirituele dimensie, etc...) omvat. De Vlaamse solidaristen zijn dan ook anti-marxistisch, anti-liberaal en anti-staatsnationalistisch.
Slechts als we genoeg beseffen wat het sociale weefsel inhoudt voor de organische maatschappij, zullen wij beseffen dat de behandeling van de armsten onder ons (die er altijd zullen zijn) de maatstaf van succes is waaraan wij het succes onze samenleving kunnen afmeten. Laat de sterkste armen de zwaksten dragen zodat wij als volk een glorieuze toekomst tegemoet kunnen gaan.
Laatst gewijzigd door Metternich : 9 mei 2007 om 17:27.
|