Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door satiper
Ik probeer het me gewoon voor te stellen.
Ik zal wel ergens vastlopen, ik zie wel hoever ik
geraak.
De oerknal :
Een ei in de microgolfoven.
Na enkele seconden pats.
Eigeel en schelpen plakken aan alle wanden.
De explosie heeft de materie weggekatapulteerd in alle
richtingen weg van plaats van oorsprong.
Waar er daarstraks nog een ei op een bordje lag, is
dit nu verdwenen (grotendeels toch – mocht er geen
bordje geweest zijn ongetwijfeld helemaal)
Het is met dit soort van kinderachtige vergelijkingen
dat ik me tracht een beeld te vormen van hoe het
ongeveer kan gegaan zijn.
Mochten er geen wanden en geen ondertasje aan de
microgolfoven zijn, het eigeel zou blijven vliegen
(als we ook nog de zwaartekracht even weggommen).
1 seconde na de explosie zou er in een bolstraal
(sfeer) van laat ons zeggen 50 cm niets van het ei
meer te bespeuren vallen. alle materie van het ei zou
zich tussen een bepaalde minimum en bepaalde maximum
afstand tot het oorspronkelijk punt o (punt waar de
explosie plaatsvond) bevinden.
Indien je een momentopname zou maken zou je merken dat
alle materie zich binnen de begrenzing van een schil
zou bevinden. Momentopname na momentopname zou men
merken dat deze schil steeds groter wordt (als een
ballon die men opblaast).
Als je dit beeld voor ogen neemt merk je dat zowel de
binnen- als buitenkant expanderen (naar buiten gericht
dus).
Ik denk dat het dit is dat er bedoeld wordt, een ander
beeld kan ik me moeilijk vormen.
|
Niet juist, bij een explosie komende de wegvliegende delen steeds met elkaar in botsing en ik kan u verzekeren dat er altijd delen terugvliegen naar het centrum door deze botsingen.
Daarnaast zou de door u omschreven leegte slechts een gebeid zonder aanwezige materie zijn, het verschilt fundamenteel van het echte niets "buiten" ons universum. De natuurconstantes en "-wetten bestaan immers in de "centrale leegte" wel en niet in het echte niets.