[Jos Verhulst]

Allochtonen moeten als volwaardige medeburgers functioneren, op voet van volstrekte rechtsgelijkheid met de andere burgers. Dat impliceert minstens twee zaken:

1) Zij moeten overgaan naar de Belgische nationaliteit, met expliciete afstandneming van iedere andere nationaliteit. Het nationaliteitsbewijs heeft niets met afkomst te maken; het is de lidkaart van een rechtsgemeenschap, die aangeeft dat je drager bent van exact dezelfde plichten en rechten als je medeburgers.
Wie de nationaliteitsovergang weigert, bezondigt zich meestal aan bloed-en bodemdenken: men wil bv een Marokkaanse identiteitskaart behouden, zogezegd omdat men in Marokko zijn roots heeft (of andere 'sentimentele' redenen). Maar denken over 'roots' enz hoort thuis in de privé-sfeer. In een rechtsstaat moet iedereen exact dezelfde rechten en plichten, en dus exact dezelfde nationaliteit hebben. Een typisch voorbeeld van rechtsverschil vind je in het huwelijksrecht: eerst huwen in Marokko volgens het daar vigerende recht, en dan zich hier komen vestigen, om later eventueel toch weer te scheiden volgens marokkaans recht, dat gaat niet.
Geen eis voor 'migrantenstemrecht' dus, maar wel de eis om eventuele onrechtmatige hindernissen bij de nationaliteitsverwerving weg te werken. Al twijfel ik eraan, of er veel hindernissen zijn.

2) Zij moeten ophouden met racistische eisen te stellen, zoals bijvoorbeeld rassenquota bij aanwervingen (wat Agalev, de SPA maar ook de AEL doen). Een moderne rechtsstaat is kleurenblind. Die eisen zijn niet alleen racistisch, maar ook nog eens eenzijdig: wél quota als het aanwervingen gaat, maar blijkbaar niet als het over criminaliteit of studieresultaten gaat.

Volgens mij is er niets specifieks mis met de AEL. Er is wel iets grondigs mis met de politieke klasse én de AEL, die zich in veel opzichten als 2 handen op een buik gedragen (de AEL-'top' blijkt trouwens grotendeels uit het socialistische nest te komen).