[Greet Van Gool]

Beste Marlientje
de prijs van de liefde werd nog ingevoerd door een andere socialistische minister, Johan Vande Lanotte met name, in 2001. Inderdaad in eerste instantie beperkt tot de mensen met de zwaartse handicap - algehele toepassing van deze maatregel, hoe terecht ook, zou een flinke hap uit het budget van de tegemoetkomingen aan mensen met een handicap nemen.
Het probleem is dat die tegemoetkomingen geen "sociale zekerheid" zijn (dwz gefinancierd door onder meer eigen bijdragen) maar "sociale bijstand" - ze worden dus betaald uit de algemene middelen. Daarom worden ze toegekend aan degenen die er het meest behoefte aan hebben, en dus pas na een onderzoek naar de inkomsten van de betrokkene en zijn partner. Dat is zeker te rechtvaardigen als het om de inkomensvervangende tegemoetkoming gaat - het "leefoon" voor mensen die omwille van hun handicap niet kunnen gaan werken. Maar het is eigenlijk niet meer terecht als het om de integratietegemoetkoming gaat, de uitkering die tussenkomt in de kosten die de handicap met zich meebrengt. Want of je nu werkt of niet, een partner hebt of niet, die kosten blijven bestaan. Ik zelf heb, toen ik als regeringscommissaris in de vorige legislatuur bevoegd was voor het beleid voor mensen met een handicap, de "Prijs van de Arbeid" ingevoerd, om de aanrekening van het arbeidsinkomen te verzachten. En ik heb tijdens deze legislatuur een voorstel van resolutie ingediend om dat verder uit te breiden. En dat zou ook moeten gebeuren voor de prijs van de liefde.
Beste groeten
Greet