Ik heb recent een ervaring in familiale kring met woningprijzen in het buitenland.
Ja man, we zijn hier in Vlaanderen nog niet aan ons nief patatten.
Tegen de ekonomische realiteit (vraag en aanbod; schaarste ...) kan niemand tegen op.
De huidige eigenaren profiteren natuurlijk van de hoge prijzen ... maar enkel en alleen op het moment dat ze verkopen. Voor éénwoningbezitters is dat dus het moment dat ze overlijden: en de erfgenamen trekken heel wat meer centjes ... waar ze dan eigenlijk maar evenveel woning mee kunnen kopen als dat de voorouders destijds aangekocht hebben.
En aangezien hier in Vlaanderen een relatief groot aantal mensen hun eigen huis bezitten, is dan eigenlijk allemaal nog niet zo'n slechte zaak. (tegenover het buitenland zijn wij het grootste percentage eigen-huis-bezitters).
En nog een klein detail: vroeger moest men dus niet zoveel neerleggen voor een woning, maar aan welke leeftijd kon men die woning kopen??? Hoeveel jaren moest men eerst sparen door te werken en niet teveel uit te geven???
Als ik zie naar mijn drie kinderen: ze gaan allemaal (kinderen en schoonkinderen) voltijds werken: die rapen gvd heel wat centjes binnen per maand.
En omdat ze behoorlijk werken en ik er een goed oog in heb, krijgen ze mij geregeld een financieel duwtje in de rug.
__________________
Vlaanderen is niet van iedereen. Vlaanderen is enkel van hen die een inspanning doen om ertoe te behoren.
De grendel-grondwet moet wijken om eindelijk de broodnodige veranderingen te kunnen doorvoeren. Nadien kan de grondwet herstemd worden. Dat is nog gebeurd.
Ik heb de partij gesticht op drie lijnen: Vlaams en Europees, vrij en verantwoordelijk, en sterk en sociaal. Vandaag is dat de grondstroom in Vlaanderen. Geert Bourgeois (N-VA)
|