Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Antoon
Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door lyot
ik dacht eerlijk gezegd dat alle massagraven die zijn ontdekt dateren van de periode 1991-1992 of voordien.. Met name ten tijde van de zware repressie tegen de Shia bevolking, na de eerste Golfoorlog.. Ik heb géén enkele twijfel over het repressieve karakter van het Hussein regime maar ik ben wel eigenlijk eens benieuwd om te zien hoe hoog de jaarlijkse 'death-toll' op het einde van zijn regime precies lag.
zoals ik al stelde in een ander topic is het inderdaad een cruciale (het meest cruciale zelfs) gebeurtenis dat Hussein is opgepakt, en een geweldige opsteker voor de Amerikanen. Ik hoop zelf niet liever dat het Midden Oosten gestabiliseerd geraakt en dat democratie in Irak nieuwe impulsen kan geven aan de regio. Maar over het algemeen ben ik helaas nogal pessimistisch ingesteld als het gaat over de capaciteiten van de Amerikanen om de regio te beïnvloeden.. Zo'n Bashar Assad, die blijft toch gewoon lekker dwarsliggen en terroristische activiteiten ondersteunen, zelfs met het VS leger op schietafstand. Wat de Iranezen betreft, ik vrees evenmin dat die mannen hard onder de indruk zijn van wat de Amerikanen allemaal bekokstoven. Met andere woorden, de pschologische omslag die er moest komen, gaat die ook werkelijk plaatsvinden? Ik weet het niet, maar ik vrees dat de aard van het probleem (terrorisme) zich niet meteen leent voor de 'bullebak' aanpak die de States nu hebben uitgeprobeerd in Irak. Integendeel, ergens geraak ik maar niet van de gedachte af dat de beeldvorming over het Westen en de VS in het bijzonder er alleen maar op is achteruitgegaan..En beeldvorming is in mijn ogen net waarom het in deze oorlog om draait. Een successtory in Irak zou dat misschien wel een beetje kunnen verhelpen, maar zal dat gebeuren, en vooral, hoelang zal dat nog moeten duren? Er zijn zoveel krachten die gebaat zijn bij de-stabilisatie van die regio. Kijk naar Afghanistan, de klok wordt daar elke dag bijna een stukje verder achteruitgezet..
Dit gezegd zijnde, ik ben blij dat de dictator weg is in Irak en de mensen toch wat van wat meer vrijheid zullen kunnen genieten (misschien nog niet nu, met de huidige veiligheidssituatie, maar waarschijnlijk toch op termijn) . Als ik zeg dat dit een bijproduct is, dan bedoel ik dat zeker niet denigrerend, maar vanuit het algemene standpunt dat deze oorlog in de eerste plaats vanuit andere objectieven werd gevoerd.
|
Mijn visie is optimistischer (ben ik nu eenmaal van aard). Ik geloof sterk in een 'think twice before you act' vanwege de dictators in de landen van het midden-oosten. Bashar Assad (om hetzelfde voorbeeld te gebruiken) gaat misschien niet openlijk op televisie komen uitleggen dat hij het nu anders gaat aanpakken, maar hij gaat twee keer nadenken voor hij zelf verder terroristische acties gaat ondersteunen, organizeren of zelfs maar financieren. Dat stuk zal wel minder worden.
En de Irakezen hebben echt zin in een ander Irak. Het wordt misschien geen democratie zoals wij die kennen, maar een model waar er wordt gekozen en waar de leiding zeker de eerste jaren wat harder is dan in onze vrije landen is reeds een fantastische verbetering.
Tenslotte denk ik dat de anti-amerikaanse gevoelens in Irak eerder zullen evolueren naar een soort 'gemengde gevoelend', waarbij men ze niet echt graag ziet, doch wel ergens dankbaar zijn dat er een verandering komt. Maar eerst moet et verhaal daar nog wat vooruit geraken en stabiel worden opdat de Amerikanen het land kunnen overdragen aan de Irakezen. En dat komt er. |
niet om je uit je droom te halen, want ik vind het goed dat je optimistisch naar de dingen kijkt, maar President Assad is net politiek en economisch in de ban geslagen door de VS, net omdat hij halsstarrig blijft dwarsliggen (lees, steun verlenen aan terroristische organisaties). Hijzelf beweert natuurlijk bij hoog en laag dat zoiets weer buiten zijn eigen wil om gebeurd, maar dat is alleen wat holle rethoriek.. Met andere woorden, er is toch bitter weinig veranderd . Het feit dat de Amerikanen nu een politieke en economische maatregelen moeten nemen duidt daar toch op ?
wat de anti-amerikaanse gevoelens en de beeldvorming betreft bedoelde ik toch eigenlijk vooral de rest van de Arabische en moslim wereld en niet zozeer Irak.. Uit Irak is in feite nooit enige terroristische dreiging gekomen, tenzij je Abu Nidal nog wil meerekenen, maar in feite was die ook al gepensioneerd.. Neen, veeleer heb ik het op landen als S.Arabië, Jemen, Iran, Egypte, Pakistan, Lebanon, Afghanistan, en meer van dat grut. Irak is alleen maar de tactische pivot, meer niet..