Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door de limburgse leeuw
Hei Kallikles,
Iemand vroeg me laatst hoe het staat met de onderhandelingen over een Europees minimumloon. (Ik dacht dat het nog niet bestond en dat de gesprekken daarover op een laag pitje staan).
Is het niet zo dat Europa teveel bevoegdheden, vooral waar het sociale zaken betreft, overlaat aan de bestaande wettelijke regelingen in de onderscheidene lidstaten ?
Zou een geloofwaardig verenigd Europa niet een ander Europa zijn ?
Aangezien jij schijnbaar de persoon bent die zich interesseert in de concrete analyse van de dossiers, vertel me dan waar ik moet zoeken.
Nee, dit is een serieuze vraag ,geen 'cynische' opmerking.
|
Beste Limburgse Leeuw,
Ik ga je verbazen. Ik ben het 100% eens met je analyse. Het Europa van vandaag is een Europa op maat van het grootkapitaal, meer nog, het is een Europa op maat van de meest reactionaire fractie van dat grootkapitaal, het financiekapitaal (voor de reactionaire rol van het financiekapitaal, zie b.v. "De 18de Brumaire van Louis Napoléon Bonaparte", door Karl Marx).
Door de globalisering, maar ook door de Europese integratie, hebben de lidstaten het vermogen verloren om sturend op te treden in de economie en haar burgers en arbeiders te beschermen en tegelijkertijd heeft men ervoor gezorgd dat het Europese niveau deze hefbomen ook niet in handen heeft gekregen.
Louis Tobback zei onlangs nog in een Benelux-gezelschap waarin hij een opmerkelijke redevoering gaf in drie talen (Engels, Nederlands, Frans): "Wat de liberalen willen, wat Bolkestein wil, dat is niet, een rechtse regering, dat is, helemaal geen regering." En hij citeerde in dit verband ook Rosa Luxemburg: "De vrijheid van de liberalen is de vrijheid van een vrije vos, in een kippenhok met allemaal vrije kippen."
Hij maakte vervolgens een parallel tussen de discussie over de Europese Grondwet en de discussie over het verdrag van Maastricht in Frankrijk. Ook ten tijde van het verdrag van Maastricht was radicaal-links (PC, Verts, extrême gauche) en Soevereinistisch links (Chevènement) tegen, net als Margaret Thatcher.
The Economist vroeg zich toen af, één van de twee partijen moet zich hier toch zwaar vergissen of de pineut zijn. Tobback stelde hierover: "ik vrees dat het de linksen zijn die hier de pineut zijn" en ik geloof dat hij gelijk heeft, want het is pas op het Europese niveau dat we terug de controle kunnen verwerven, regulerend optreden, sociale maatregelen afdwingen.
En daarom moeten we werk maken van een politiek Europa, van Europese vakbonden, Europese partijen én echte bevoegdheden voor Europa op het vlak van fiscaliteit, sociale harmonisatie, enz... Karel Gacoms heeft hier de weg gewezen door de eerste Europese staking te organiseren. Maar dat is al een aantal jaar geleden, en wat hebben we ondertussen gedaan om het sociaal Europa uit te bouwen??
Voil�*, ziehier in het kort mijn visie op de Europese sociale kwestie...
Met vriendelijke groeten en dank voor je interesse,
Kallikles