Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Eva
Zoals de mens een constructieve, en een destructieve kant heeft, in christelijke taal door 'God' en de 'duivel' voorgesteld, zo heeft een groep van mensen, ook een constructieve en een destructieve kant. Culturen kunnen verschillen naargelang waar de klemtoon op ligt, of op schijnt te liggen. Weerbaarheid moet niet noodzakelijk slecht zijn. De islam geeft een belangrijke plaats aan weerbaarheid, het christendom daarentegen is meer agressief, gaat meer over smoezen zoeken om macht te vergroten, uitbuiting te versterken, en het vergaren van rijkdom ten koste van goedgelovige zielen. Annick Versleghers (een Vlaamse ex-non) heeft in haar boek de uitbuiting van jonge nonnen door de oversten van de kloosters beschreven. Zij heeft dat aan de lijve ondervonden, en schreef haar getuigenis neer. Zeer interessant boek.
|
In elke godsdienst zijn er aberraties. En wij kennen de laatste tijd zeker deze van de islam. Ook in de Rooms-katholieke godsdienst waren (zijn?)er aberraties. Uw voorbeeld van de jonge nonnen toont dit aan. Of de islam weerbaarheid voor de vrouw meebrengt, daar heb ik mijn ernstige twijfels over. Toevallig weet ik uit betrouwbare bron dat er in de 'vluchthuizen' naast blanke vrouwen ook veel moslimvrouwen zitten, mishandeld door hun echtgenoot. Maar vele moslimvrouwen, zo is mij verteld, komen er niet toe zich te verschuilen in vluchthuizen. Dit is misschien ook zo bij de niet-moslimvrouwen. Toch durf ik te stellen dat de Westerse niet-moslim vrouw veel weerbaarder is dan de moslimvrouw en zich als dusdanig ook laat horen. Vaak toont zich de moslimvrouw veel onderdaniger aan de man (zoals bij ons nog niet zo lang geleden onder invloed van de christelijke moraal) dan de niet-moslimse westerse vrouw. Maar ja, de westerse niet-moslim vrouw heeft zich ook in de jaren '70 moeten vrijvechten. Ik vrees dat dit niet het geval is bij de moslimvrouw.
Dit wordt op een ludieke wijze getoond in de volgende illustratie :
http://www.casblokker.nl/het_dorp/