Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Pyramus
Eigenlijk snakken al die laaggeschoolden, arbeiders en 'kleine mannen' naar een goede, stevige, ouderwets-socialistische partij die opkomt voor hun belangen. Een partij die hen opvangt als zij - de 'zwaksten' in de samenleving - geslachtofferd worden aan de nietsontziende machinaties van zij die de touwtjes in handen hebben, politiek, economisch, etc. (de hooggeschoolde middenklassers).
In Groot-Brittannië kwamen Britse en "geïmporteerde" Pakistaanse arbeiders aanvankelijk goed overeen, ofschoon er van integratie weinig sprake was. Er heerste solidariteit en empathie. Door automatisering en betere technieken werd die mankracht echter steeds overbodiger. Gevolg: allochtonen en autochtonen allebei werkloos en elkaars naaste concurrenten op de krappe arbeidsmarkt. Het gevoel in de steek gelaten te worden door Labour, dat steeds verder naar het centrum opschoof en zich almaar minder bekommerde om de 'kleine man' en het idee als eerste recht te hebben op vacante betrekkingen resulteerde in een groeiende aanhang voor de British National Party.
|
Proper taalgebruik, Pyramus. Enkele retorische vragen dringen zich op.
Welke sociale klasse geeft de democratie vorm ?
Is de topklasse wel geïnteresseerd in democratie ?
Hoe kan 'de kleine man' terug aan boord getrokken worden ?