Aangezien ik mijzelf beschouw als groene, even mijn motivatie waarom ik NIET op GROEN! stemde:
-Voor mij persoonlijk was er natuurlijk het communautaire thema, dat bovenaan de agenda staat en wat een belangrijke motivatie was om NVA te stemmen.
- Wat GROEN! zélf betreft, kan ik mij niet van de indruk ontdoen dat de partij er, ondanks alles, na méér dan 20 jaar nog steeds niet in slaagt een ietwat professionele partij te worden.
Neem nu gewoon de samenstelling van de laatste kieslijsten: Hoe komt een partij erbij om de beste plaatsen op zijn lijsten te laten bevolken door trienemiekes (welk zinnig voorstel heeft Freya Pirijns ooit gelanceerd?), en mensen zonder veel bekendheid of ervaring? Nu kan pakweg een Wouter De Vriendt wel een bekwaam parlementslid worden in de toekomst maar elke partij weet dat je jong talent moet combineren met ervaring.
Een mens vraagt zich dan af: waar zijn al die ervaren parlementsleden van de vorige legislaturen naartoe?
En dan spreken we dus nog niet over het gebrek aan waardering dat in het verleden werd getoond voor de grotere partijtalenten (denk maar aan Pol Staes of Ludo Sannen).
Neem daarbij de zodanig radicale opstelling op vlak van ethische thema's (zoals Lomeanor stelt), die veel potentiële kiezers afschrikt, een fletse verkiezingscampagne en bij veel kiezers zal er nog weinig enthousiasme resten om op de partij GROEN! te stemmen.
Dat anderzijds een groene partij nodig blijft, daar blijf ik van overtuigd. Panikeren moeten ze ginder bij GROEN! dus zeker niet doen maar een beetje meer met de voeten op de grond en tussen de (gewone) mensen, zou geen overbodige luxe zijn.
Laatst gewijzigd door groene flamingant : 14 juni 2007 om 22:39.
|