Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Eva
Het is mij niet te doen om evenveel of even weinig, het is geen competitie. Als ik op een bepaald vlak beter scoor dan iemand anders dan is dat even leuk, maar het is nooit de bedoeling om iemand te benadelen. Ik vind het fijn als mensen goed voor zichzelf zorgen, en nadenken.
Dit schema is interessant, er zit betekenis in. Het is niet omdat ik voor het punt kies waar islam en judaïsme samenkomen, dat andere interessante ideeën niet meer het onderzoeken waard zouden zijn. Het leven is een groeiproces dat nooit af is. Voor de mensen die zijn vastgelopen, vind ik dat jammer. Ik gun hen beter. Natuurlijk heb ik ook wel een slechte kant, zoals iedereen, maar door daar op een ontspannen manier mee om te gaan, blijft die goed onder controle. Het is mij recent, het afgelopen jaar, wel eens overkomen dat ik met leedvermaak zat toe te kijken en zelfs spottend gelachen heb, omdat iemand die zichzelf op een voetstuk had geplaatst, zichzelf vastreed, en vanzelf van haar voetstuk viel. Het was niet mooi daar mee te lachen. Ik probeer dat te vermijden, maar met arrogante mensen blijf ik het toch wel wat moeilijk hebben.
Ik vind dat in ieder van de vijf puntjes betekenis zit die relevant is, die waardevol is.
|
Neen maar daar gaat het ook niet om. Maar als u een schema uitdoktert waarin u zegt dat gezond agnosticisme een fase is naar (misschien) geloof, dan zijn dat uitspraken die weer subjectief zijn. Het kan ook omgekeerd zijn. En men ziet dat 'primitieve' volkeren vaak een pantheïstisch wereldbeeld hebben in de zin dat alles bezield is door de geesten of god of hogere machten, en hoe meer rationaliteit er er in een cultuur komt, hoe minder god(sdienst) op het voorplan treedt. Dat is ook een schema. Maar wat is de waarde van zulke schema's, dat is dan de vraag.