Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Den Duisteren Duikboot
Huishoudelijke arbeid is een zeer goed voorbeeld van het verdwijnen van arbeid: wasmachines i.p.v. alles met de hand, diepvriezers i.p.v. elke dag naar de groentenboer, etc. Ten dele wordt de factor arbeid natuurlijk verlegd naar de producenten van deze toestellen, maar ook voor de productie hiervan is steeds minder volk nodig. Ondanks al die tijdswinst door de introductie van die machines blijven we maar werken: vrouwen zijn in dezelfde periode massaal op de arbeidsmarkt terechtgekomen. Van zodra een bepaald werk sneller of makkelijker gaat, komt er weer iets in de plaats. Maar wat is de finaliteit hiervan? Waarom al dat stresserend gedraaf? Waarom zo weinig genieten? Willen we dat eigenlijk wel of denken we dat dit 'normaal' en onoverkomelijk is?
|
Robotjes om het stof af te doen, de vloer te dweilen, kinderen een propere pamper aan te doen, matrassen omdraaien enzovoort en verder de grote klussen als behangen, schilderen, gordijnen afdoen en ophangen enzovoort, die robotjes dus zijn nog niet uitgevonden en ik wacht er met spanning op. Vrouwen presteren naast hun aanwezigheid op de arbeidsmarkt nog heel wat meer.
Waarom al dat stresserend gedraaf ? Bedoelt u in het algemeen of in combinatie met huishoudelijk werk ? Voor het tweede zie ik geen goede oplossing. In het algemeen, tja, ik geef toe, ik ben niet gelukkig omdat ik werkloos ben, ik blijf solliciteren en zoek de voldoening van een job waaraan ik me helemaal kan geven ... maar - raar maar waar - mijn maagzweer is verdwenen sinds ik stempel ...