Politics.be - Los bericht bekijken

Duym · 6 juli 2007, 13:37

[FONT=Arial] [/FONT]

[FONT='Times New Roman'][/FONT][FONT='Times New Roman'][/FONT]

[FONT='Times New Roman'] [/FONT]
[FONT='Times New Roman']Tot op de dag van vandaag geldt Marc Spruyt in wijdverbreide kringen als een van de meest ernstige en wetenschappelijke auteurs die over het Vlaams Blok publiceren. Universiteitsprofessoren en de intelligentsia baseren zich in grote mate op de publicaties van Marc Spruyt in hun zoektocht naar argumenten tegen het Vlaams Blok.[/FONT]
[FONT='Times New Roman']Het eerste boek van Spruyt werd in 1995 gepubliceerd onder de titel Grove Borstels. Stel dat het Vlaams Blok morgen zijn programma realiseert, hoe zou Vlaanderen er dan uitzien? Het werd, hoe kan het ook anders, gepubliceerd bij de linkse uitgeverij Van Halewijck.[/FONT]
[FONT='Times New Roman']Op het eerste zicht geeft Spruyt inderdaad de schijn ernstig werk te hebben geleverd. Hij gaat zich zelden te buiten aan het verzinnen van leugens zoals we dat bij Hugo Gijsels kunnen vaststellen. Toch is ook het werk van Spruyt alles behalve een objectieve studie over het Vlaams Blok: hij selecteert eenzijdig zijn gegevens in functie van zijn stellingen en geeft doelbewust een verkeerde interpretatie aan gegevens, dit alles in een poging om het Vlaams Blok in een verkeerd daglicht te stellen. Want ook hier hebben we onmiskenbaar te doen met een fanatieke Vlaams Blok-bestrijder die geen manipulaties schuwt, maar zich wel tracht te verbergen achter een mantel van objectiviteit…[/FONT]
[FONT='Times New Roman'] [/FONT]
[FONT='Times New Roman']1. Inleiding[/FONT]
[FONT='Times New Roman'] [/FONT]
[FONT='Times New Roman']Een onbevooroordeeld wetenschapper zoekt de waarheid, de volledige waarheid en niets dan de waarheid. Spruyt zoekt echter alleen bewijzen voor zijn stelling dat het Vlaams Blok een perfide en verderfelijke partij is, die haar kiezers systematisch misleidt. Dat is een politieke instelling, geen wetenschappelijke. Spruyts gebrek aan academische en morele integriteit blijkt ook zeer duidelijk uit de oneerlijke en misleidende manier waarop hij citaten inkort en manipuleert. Een ontluisterend voorbeeld daarvan vinden we in Humo van 27 juli 1995.[/FONT]
[FONT='Times New Roman']Marc Spruyt schreef toen over onze medewerker Marc Joris, die benoemd was in de Raad van Bestuur van de BRT: "Naar eigen zeggen is Joris voorstander van een absolute vrijheid van meningsuiting. 'Ook voor fascisten, racisten en antisemieten', schreef hij onlangs in het partijblad van het Vlaams Blok.' Dat was een bedrieglijke verminking van de tekst. In werkelijkheid schreef Joris in het maandblad van het Vlaams Blok (november 1992) in verband met persvrijheid het volgende: "De vrijheid van meningsuiting moet onverkort voor iedereen gelden. Ook voor moslims, communisten, fascisten, maoïsten, racisten en antisemieten. Ook voor onze vijanden. Du choc des idées jaillit la vérité." Een ondubbelzinnige verdediging van de vrijheid van meningsuiting dus. Door het gemanipuleerde citaat uit de tekst werd de lezer echter tweemaal misleid.[/FONT]
[FONT='Times New Roman']a) De indruk wordt gewekt dat de auteur zichzelf als fascist, racist en antisemiet beschouwt. Uit al zijn artikels blijkt echter duidelijk het tegendeel.[/FONT]
[FONT='Times New Roman']b) Er wordt gesuggereerd dat Joris als afgevaardigde van het Vlaams Blok alleen persvrijheid eiste voor zijn eigen politieke stroming, terwijl hij die uitdrukkelijk ook had geëist voor al zijn tegenstanders. Hetgeen trouwens altijd het standpunt van het Vlaams Blok is geweest.[/FONT]
[FONT='Times New Roman']Humo[/FONT][FONT='Times New Roman'] was trouwens verplicht n.a.v. dit gemanipuleerde citaat een recht van antwoord op te nemen. Hoe ernstig moet men een "wetenschapper" nemen die knoeit met citaten? Hoe betrouwbaar is een onderzoeker die niet eens een citaat van drie lijnen correct en volledig wil weergeven?[/FONT]
[FONT='Times New Roman'] [/FONT]
[FONT='Times New Roman']In zijn boek GROVE BORSTELS is Spruyt nog niet helemaal afgedaald tot het niveau van Humo: de meeste van zijn citaten zijn daar wel degelijk correct weergeven. Spruyt gebruikt dan ook andere desinformatietechnieken dan zijn voorganger Hugo Gijsels. Maar zelfs vertrekkend vanuit een correct citaat slaagt Spruyt er nog in de waarheid geweld aan te doen. Hij is een meester in het herinterpreteren van teksten en citaten. Hij leest nooit wat er staat, maar hij 'hertaalt' onze teksten en geef er een andere, bekrompen en boosaardige betekenis aan. Zelfs achter de onschuldigste beweringen zoekt hij misdadige motieven. Of dit een gevolg is van paranoïa of van politieke berekening is een vraag voor psychiaters.[/FONT]
[FONT='Times New Roman'] [/FONT]
[FONT='Times New Roman']Bij verkrachtingsprocessen gebruiken seksuele delinquenten dikwijls het zogezegde argument: "Ze zei wel 'nee' maar ze bedoelde 'ja'"[/FONT]
[FONT='Times New Roman']Spruyt hanteert dikwijls dezelfde dialectische methode om de waarheid te verkrachten. Typisch daarvoor zijn zinswendingen als: "Ze schrijven wel dat... maar eigenlijk bedoelen ze...."[/FONT]
[FONT='Times New Roman']'Ze beweren wel dat het om culturen gaat, maar eigenlijk hebben ze het over rassen.' [/FONT][FONT='Times New Roman'][/FONT]
[FONT='Times New Roman']Een zorgvuldige lezing van Spruyts werk brengt heel wat dergelijke manipulaties aan het licht. Een bloemlezing daaruit kan zeer verhelderend zijn.[/FONT]
[FONT='Times New Roman'] [/FONT]
[FONT='Times New Roman']2. Een korte analyse[/FONT]
[FONT='Times New Roman'] [/FONT]
[FONT='Times New Roman']Blz. 40 Over de moskeewandeling schrijft Spruyt: '...kwam het tot een vechtpartij met antifascistische tegenbetogers en jongeren van de Borgerhoutse migrantengemeenschap.'[/FONT]
[FONT='Times New Roman']Heel eufemistisch! De 'jongeren' waren duidelijk de aanvallers. Ze waren de enigen die wapens bij zich droegen. Na afloop werd een bejaarde door die 'jongeren' doodgeschopt. Deze eenzijdige en tendentieuze voorstelling van de aanval op een groep Vlaams Blokkers is al tekenend voor de oneerlijkheid en vooroordelen waarmee Spruyt zijn onderwerp benadert.[/FONT]
[FONT='Times New Roman'] [/FONT]
[FONT='Times New Roman']Blz. 89 'Die etnische identiteit is een combinatie van raciale en culturele elementen. Karel Dillen: "De mens is op natuurlijke wijze verbonden met zijn gezin, zijn familie, zijn volk, land en cultuur" -èn met zijn ras. Dit laatste zègt Dillen niet meer, maar hij dènkt het er wel bij.'[/FONT]
[FONT='Times New Roman']Spruyt als begaafd telepaat...[/FONT]
[FONT='Times New Roman'] [/FONT]
[FONT='Times New Roman']Blz. 94 Spruyt ergert zich aan het feit dat in taalgrensgebieden volgens het Vlaams Blok enkel Vlamingen mogen komen wonen 'waarvan de verbondenheid op taalkundig, cultureel en economisch vlak met het Vlaams karakter van de streek voldoende is aangetoond'[/FONT]
[FONT='Times New Roman']Spruyt schijnt dit een veelbetekenende uitspraak te vinden, maar dit is gewoon overgenomen uit de Nederlandse wetgeving inzake stads- of dorpsbinding. Intussen is dit punt zelfs door de meerderheidspartijen (behalve de VLD) in Vlaams-Brabant overgenomen.[/FONT]
[FONT='Times New Roman'] [/FONT]
[FONT='Times New Roman']Blz. 98 e.v. 'Die volksplicht is cruciaal om de Vlaams-Blokideologie te begrijpen, want het verraadt haar totalitair mens- en maatschappijbeeld.'[/FONT]
[FONT='Times New Roman'] [/FONT]
[FONT='Times New Roman']De geciteerde aanvallen op 'volksvijanden' en 'volksverraders' hebben betrekking op politici die de Vlaamse zaak verraden hebben, niet op bevolkingsgroepen. Is het erkennen van het begrip 'volksplicht' trouwens voldoende om een partij totalitair te noemen? Bij een eerstejaarsstudent zou men zo'n domme vermenging van standpunten over verschillende politieke thema's gewoon aan slordigheid of onbegrip toeschrijven. Bij Spruyt is het een techniek om aan desinformatie te doen. Hij rukt onze zeer scherpe en bijtende aanvallen op corrupte en belgicistische politici uit hun verband en transplanteert ze op een ander politiek thema, zodat ze voorgesteld kunnen worden als laaghartige aanvallen op andersdenkende bevolkingsgroepen. [/FONT]
[FONT='Times New Roman'] [/FONT]
[FONT='Times New Roman']Blz. 99 'In het Vlaanderen van het Vlaams Blok zullen loyauteiten die de volksnationale verdringen niet worden getolereerd.[/FONT]
[FONT='Times New Roman']Dillen heeft zijn lijstje al klaar van wat allemaal niet kan: "We zijn onverdraagzaam tegenover de verkopers, verloochenaars en verraders van Vlaanderen. We zijn onverdraagzaam tegenover de moordenaars van het ongeboren kind. We zijn onverdraagzaam tegenover de handelaars in verdovende middelen. Wij zijn onverdraagzaam tegenover de Vijfde Colonne van de islam. ...'[/FONT][FONT='Times New Roman'][/FONT]
[FONT='Times New Roman']Moeten wij verdraagzaam zijn tegenover drughandelaars en de 'Vijfde Colonne van de islam'? In dit citaat wordt de poverheid van Spruyts argumentatie ontmaskerd: hij kan niet één fatsoenlijke groep vinden waarvan de loyaliteit door het Vlaams Blok niet getolereerd zou worden. De enige bedreigde groepen die hij kan vinden zijn klaarblijkelijk aborteurs, drughandelaars en islamitische fundamentalisten.[/FONT]
[FONT='Times New Roman'] [/FONT]
[FONT='Times New Roman'] [/FONT]
[FONT='Times New Roman']Blz. 102 '...want wanneer het Vlaams Blok in zijn vreemdelingenprogramma apart onderwijs voor migrantenkinderen bepleit, dan bedoelt hij daarmee eigenlijk dat het apart onderwijs wil voor Vlaamse kinderen in mono-etnische klassen.' [/FONT]
[FONT='Times New Roman'] [/FONT]
[FONT='Times New Roman']Dat is niet ons pleidooi. Wij zijn wel van oordeel dat ons onderwijs in cultureel opzicht homogeen Vlaams moet zijn. Over etnische criteria inzake toelating tot scholen hebben wij nooit gesproken. Zoals het merendeel van de ouders willen wij Vlaams onderwijs, zonder multiculturele experimenten. Scholen moeten in alle vrijheid hun eigen religieuze of filosofische oriëntatie kunnen bepalen. Scholen die voor een multicultureel of multireligieus onderwijsmodel kiezen moeten daartoe het recht hebben, maar deze modellen mogen niet door de overheid opgelegd worden. Overigens is het Vlaams Blok wel voor de oprichting van afzonderlijke moslimscholen, maar niet voor een apartheidssysteem waarbij migrantenleerlingen VERPLICHT zouden worden naar zulke scholen te gaan. [/FONT]
[FONT='Times New Roman'] [/FONT]
[FONT='Times New Roman']Blz. 132 Spruyt schrijft terecht dat het wetsvoorstel-Dillen betrekking heeft op �*lle werknemers of werkzoekenden van vreemde nationaliteit, dus ook de Europese. Maar de argeloze lezer wordt door Spruyt misleid over de inhoud van dit wetsvoorstel. Hierin is geen sprake van verplichte of begeleide terugkeer. Het gaat alleen over het uitbetalen van een terugkeerpremie voor gastarbeiders (inderdaad ook Europese) die vrijwillig naar hun vaderland zouden terugkeren. Spruyt suggereert echter dat het Vlaams Blok niet alleen de Turkse en Marokkaanse migranten wil terugsturen, maar ook de Polen, de Grieken en de Italianen, en dat wij in dat opzicht onze kiezers op een sluwe en perfide manier misleiden. Het wetsvoorstel-Dillen is het kroonjuweel van zijn "bewijsvoering". Maar daarin is op geen enkele manier sprake van een verplichte terugkeer. Niet van Europese en ook niet van niet-Europese immigranten. [/FONT]
[FONT='Times New Roman'] [/FONT]
[FONT='Times New Roman']Blz. 135 'Nog in de verkiezingskrant voor de parlementsverkiezingen van 13 oktober 1985 schrijft het Vlaams Blok: "Wij durven de vraag stellen waarom Italiaanse gastarbeiders de reiskosten van Italië naar België krijgen terugbetaald voor zichzelf en hun familie; waarom de overheid een kapitaalsvlucht toelaat van onderhouds- en steungelden van gastarbeiders naar hun families in het buitenland ten belope van een slordige 8,5 miljard frank. De drie slokoppen zjn Marokko (2,7 miljard), Portugal (2,2 miljard) en Italië (1,1 miljard)"-ook Europese landen dus' merkt Spruyt daarbij op.[/FONT]
[FONT='Times New Roman']En inderdaad, het gaat hier ook om Europeanen. Maar het gaat in het gewraakte citaat -en in heel dit wetsvoorstel- duidelijk niet om een terugkeerbeleid, maar om het aanklagen van financiële wantoestanden. Als wij alleen de transfers naar Marokko hadden aangeklaagd, en niet die naar Portugal en Italië, zou Spruyt dat waarschijnlijk ook hebben aangegrepen als bewijs van onze racistische vooringenomenheid. Het Blokbarbertje moet immers toch hangen...[/FONT]
[FONT='Times New Roman'] [/FONT]
[FONT='Times New Roman']Blz. 150 'In de opvatting van het VB is de 'politieke maffia' dus eigenlijk een populistisch synoniem voor volksverraad.'[/FONT]
[FONT='Times New Roman'] [/FONT]
[FONT='Times New Roman']Spruyt begrijpt niet - of wil niet begrijpen- dat de term 'politieke maffia'[/FONT]
[FONT='Times New Roman']verwijst naar corruptie, omkoperij en financiële malversaties. Dit heeft niets te maken met een al dan niet Vlaamsgezind beleid van sommige politici, en met het feit dat vele van die politieke kopstukken inderdaad de Vlaamse zaak hebben verkocht en verraden. Maar dat is een andere discussie. Dit gebrek aan Vlaamse standvastigheid heeft weinig of niets te maken met de strijd tegen de corruptie. Een groot deel van die politieke maffia is te vinden bij de PS en andere Waalse partijen. Op welke manier zouden wij dat kunnen voorstellen als volksverraad? Het gaat hier om politieke ethiek en propere handen, niet om nationalisme of Vlaamse standvastigheid of gelijk welke andere politieke stellingneming. Opnieuw maakt Spruyt hier opzettelijk een amalgaam van verschillende standpunten die strikt genomen niets met elkaar te maken hebben. Opnieuw offert hij hier de wetenschappelijke principes van ordening en classificatie op aan een maximaal demagogisch effect.[/FONT]
[FONT='Times New Roman'] [/FONT]
[FONT='Times New Roman']Blz. 154 'De oprichting van politieke partijen is vrij. Deze dragen bij tot de uitdrukking van de politieke wil van het volk.' citeert Spruyt terecht uit onze ontwerpgrondwet.[/FONT]
[FONT='Times New Roman']Dit is een ondubbelzinnige bevestiging van ons politiek pluralisme en onze gehechtheid aan een meerpartijensysteem. Spruyt voegt daar echter aan toe: '... want dit artikel kan ook als volgt gelezen worden: "De oprichting van politieke partijen is vrij, IN ZOVER zij bijdragen tot de uitdrukking van de politieke wil van het volk. [...] Hoewel het VB nergens een rechtstreeks verbod van 'niet-volksverbonden' partijen eist, is het weinig aannemelijk dat de politieke uitdrukking van dergelijke levensbeschouwingen toch zou worden getolereerd.' Een typisch voorbeeld van de manier waarop Spruyt teksten herinterpreteert en een andere betekenis geeft dan oorspronkelijk werd bedoeld. Hij vindt geen bewijzen of zelfs maar aanwijzingen voor zijn thesis dat wij bepaalde partijen zouden willen verbieden, maar hij houdt vast aan zijn vooroordeel, want hij vindt dat 'weinig aannemelijk'. Een prachtig staaltje van vooringenomenheid.[/FONT]
[FONT='Times New Roman'] [/FONT]
[FONT='Times New Roman']Blz. 154-155 '"De uitsluiting van politieke partijen moet onmogelijk zijn. [...] De politieke partijen moeten echter een rechtspersoonlijkheid krijgen en ter verantwoording kunnen worden geroepen door de overheid, door de controlerende burger, bij manifest wanbeheer."'[/FONT]
[FONT='Times New Roman']Opnieuw een correct citaat uit de toelichting bij onze ontwerpgrondwet. Spruyt vermeldt terecht dat wij dit door het Rekenhof willen laten controleren. Met een aan paranoïa grenzende achterdocht ziet hij dit echter als twee sluipwegen om politieke partijen te kunnen verbieden.[/FONT]
[FONT='Times New Roman']Maar wat is er ondemocratisch met het verlenen van rechtspersoonlijkheid aan partijen? De Volksunie bijvoorbeeld heeft rechtspersoonlijkheid. Belemmert dat haar politieke vrijheid?[/FONT]
[FONT='Times New Roman']En is het ondemocratisch sancties te treffen tegen partijen die zich schuldig maken aan 'manifest wanbeheer'? De huidige Belgische wetgeving op de partijfinanciering voorziet nochtans zulke sancties. Alleen wordt de controle hier uitgeoefend door een gemengde commissie van kamerleden en senatoren, en niet door het politiek neutrale Rekenhof. Volgens de logica van Spruyt is de Belgische staat dus van plan sommige partijen te verbieden?[/FONT]
[FONT='Times New Roman'] [/FONT]
[FONT='Times New Roman']Blz. 158 'Iedereen krijgt wel stemrecht, maar niet iedereen zal het uitoefenen.' schrijft Spruyt beschuldigend.[/FONT]
[FONT='Times New Roman']Alsof het de schuld van het Vlaams Blok zou zijn dat vele kiesgerechtigden uit vrije wil of uit desinteresse niet meer naar het kieshokje trekken. [/FONT]
[FONT='Times New Roman']Wat is er ondemocratisch aan de afschaffing van de stemplicht? De meeste westerse democratieën kennen geen stemplicht. [/FONT]
[FONT='Times New Roman'] [/FONT]
[FONT='Times New Roman']Blz. 161 'Zoals Hilde de Lobel in 1985 in de brochure Vrijheid en Veiligheid schreef: "Een juiste opvoeding, waar niet enkel ouders en school verantwoordelijk voor staan, maar ook de televisie, de kranten, de radio, de jeugdbeweging,... moet de mensen leren dat juist de algemeen geldende normen binnen elke samenleving de voorwaarde zijn tot hun vrijheid en dat zij zich binnen deze normen vrij mogen gedragen."'[/FONT]
[FONT='Times New Roman'] [/FONT]
[FONT='Times New Roman']Alleen een anarchist zou ontkennen dat een samenleving normen en gedragsregels nodig heeft, en dat mensen moeten worden opgevoed om die na te leven. Maar Spruyt interpreteert deze onschuldige zin om te 'bewijzen' dat wij de politieke en levensbeschouwelijke vrijheden willen inperken. Ook in het huidige België worden via scholen, massamedia en jeugdbewegingen bepaalde "normen" aangeprezen, o.a. feminisme, multiculturalisme en antiracisme. Afwijkingen van deze "normen" kunnen zelfs juridisch strafbaar zijn. Is voor Spruyt iedere maatschappelijke norm dan een onaanvaardbare beperking van de individuele vrijheid? Natuurlijk zal er altijd betwisting bestaan over de definitie, de reikwijdte en de keuze van die maatschappelijke normen. Maar de noodzaak van normen an sich kan toch niet betwijfeld worden?[/FONT]
[FONT='Times New Roman'] [/FONT]
[FONT='Times New Roman']Blz. 187 'De vakbonden moeten hun intermediaire positie als vrije verenigingen opgeven.'[/FONT]
[FONT='Times New Roman'] [/FONT]
[FONT='Times New Roman']Volgens Spruyt is dat onze houding tegenover de syndicaten. Dit is een vervalste weergave van ons standpunt. Wij willen integendeel dat de vakbonden zich als echt vrije verenigingen opstellen, en niet als filialen en drukkingsgroepen van de grote politieke partijen. Of erger nog, als de zetbazen ervan. In de huidige context verdedigen de vakbonden niet meer in de eerste plaats de belangen van hun leden, maar van hun hogere partij-instanties. Dat de vakbonden in onze visie niet mogen instaan voor de uitbetaling van werkloosheidsuitkeringen is correct. Maar die anomalie bestaat dan ook alleen in België.[/FONT]
[FONT='Times New Roman'] [/FONT]
[FONT='Times New Roman']Blz. 190 'Het wetsvoorstel-Dillen wil de vakbonden ook een rechtspersoonlijkheid opleggen. Daarmee hoopt het Vlaams Blok onder meer het stakingsrecht aan banden te leggen. [...] Stakersposten, die werkwilligen of stakingsbrekers de toegang tot het bedrijf ontzeggen, wil het Blok als privé-milities verbieden.'[/FONT]
[FONT='Times New Roman'] [/FONT]
[FONT='Times New Roman']Waarom zou een vakbond met rechtspersoonlijkheid geen stakingen meer kunnen organiseren? Waarom zouden vakbonden niet aansprakelijk gesteld mogen worden als zij zich schuldig maken aan vernielingen, vandalisme of persoonlijk geweld? Maakt dat misschien ook deel uit van het heilige stakingsrecht? Het ontbreken van rechtspersoonlijkheid is al te dikwijls een vrijbrief voor bedreiging en gewelddaden. Het stakingsrecht moet geëerbiedigd worden, maar het recht op arbeid evenzeer. Niemand heeft het recht werkwilligen te beletten aan het werk te gaan, ook de vakbonden niet. De taferelen van stakingsposten die werkwilligen intimideren, bedreigen, bespuwen en soms zelfs met fysiek geweld verjagen zijn een democratie onwaardig. Het stakingsrecht komt absoluut niet in gevaar als daaraan een einde wordt gesteld. Staken is een recht. Het mag geen plicht worden.[/FONT]
[FONT='Times New Roman'] [/FONT]
[FONT='Times New Roman']Blz. 191 Spruyt schrijft terecht dat wij een verbod op POLITIEKE stakingen willen. Stakingen zoals die van Solidarnozsc kunnen een machtig wapen zijn tegen een dictatoriale staat, maar in een democratie zijn zij niet op hun plaats. In een democratie moet de politieke besluitvorming gebeuren op basis van verkiezingen, niet op basis van syndicale chantage. Het gaat niet op dat een democratisch gekozen regering wordt afgeperst door vakbonden die dreigen heel de economie lam te leggen.[/FONT]
[FONT='Times New Roman'] [/FONT]
[FONT='Times New Roman']Blz. 195-196 Om dubbelontvangst van welzijnstoelagen uit te sluiten zouden asielzoekers onderworpen worden aan een controle d.m.v. vingerafdrukken. De formulering in de ontwerptekst voor het armoedecongres liet inderdaad enige ruimte voor dubbelzinnigheid: een slordige of vooringenomen lezer had daaruit inderdaad kunnen afleiden dat deze maatregel voor alle steuntrekkers zou gelden, dus ook voor Vlamingen. Deze fout werd gecorrigeerd, en in het verkiezingsprogramma ORDE OP ZAKEN staat de enige juiste versie. Spruyt ziet hierin natuurlijk weer een bevestiging van zijn theorie dat het VB met gespleten tong spreekt.[/FONT]
[FONT='Times New Roman'] [/FONT]
[FONT='Times New Roman']Blz. 201-202 Spruyt geeft ons standpunt over meervoudig stemrecht voor ouders met kinderen correct weer, maar voegt er op eigen houtje aan toe: 'Het meervoudig stemrecht voor ouders vormt zo de eerste stap in het gedeeltelijk loskoppelen van politieke rechten van het individueel burgerschap. De mate waarin de Vlaming zijn volksplichten opneemt, wordt dan het criterium om te bepalen welke politieke rechten hij krijgt.'[/FONT]
[FONT='Times New Roman']Een extrapolatie die geheel voor rekening van Spruyt blijft. Geen enkel voorstel, geen enkele denkpiste of congrestekst suggereert zelfs maar dat men de politieke rechten van mensen zonder kinderen zou beperken.[/FONT]
[FONT='Times New Roman'] [/FONT]
[FONT='Times New Roman']Blz. 202 Spruyt citeert correct onze stellingen over opvoedersloon, waardoor vrouwen aangemoedigd worden te kiezen voor een loopbaanonderbreking om hun kinderen op te voeden. Uiteraard wordt de keuzevrijheid van de vrouw daardoor op geen enkele manier beperkt. Integendeel, pas door het opvoedersloon zullen vrouwen een echt vrije keuze krijgen. Nu zijn er ongetwijfeld vele vrouwen die wel zouden willen thuisblijven om voor hun opgroeiende kinderen te zorgen, maar die uit bittere financiële noodzaak gedwongen zijn een baan buitenshuis te nemen. Maar opnieuw maakt Spruyt een veel te tendentieuze en oneerlijke samenvatting van ons standpunt. Hij schrijft botweg (blz. 202): 'Vrouwen moeten thuisblijven en kinderen baren.' en (blz. 204): 'Vermits gezinnen voor de bevolkingsaanwas moeten zorgen, is het de eerste plicht van de vrouw om kinderen te baren.' Dat is geen eerlijke weergave van onze visie. In onze teksten is nergens sprake van dwang of verplichting.[/FONT]
[FONT='Times New Roman'] [/FONT]
[FONT='Times New Roman']Blz. 208 Ons hoofdmotief voor het afwijzen van abortus is dat daardoor het recht op leven wordt geschonden. Argumenten als 'volksplicht' en demografie zijn hoogstens van tweede orde. Als Vlaanderen een bevolkingsexplosie kende, zou dat niets veranderen aan ons abortusstandpunt. Abortus is moord op een menselijk wezen. Spruyt houdt dat centrale element uit onze abortusteksten systematisch buiten beeld. Hij noemt abortus voortdurend 'een volksvijandige daad' of een 'schending van de volksplicht'. Wij wijzen abortus af om morele redenen, niet om politieke of demografische. Maar dat komt nergens in Spruyts samenvatting tot uiting.[/FONT]
[FONT='Times New Roman'] [/FONT]
[FONT='Times New Roman']Blz. 229 'De etnische zuiveringen in de ex-Joegoslavische republieken kunnen daarom op de steun van het Vlaams Blok rekenen' schrijft Spruyt. Dit is een regelrechte leugen. Al in 1993, lang voor die opvattingen bij de politici en de publieke opinie aanvaard waren, pleitte het Vlaams Blok voor een krachtige militaire operatie tegen de Serviërs om een einde te maken aan hun politiek van etnische zuiveringen en massamoorden tegen de moslims en de Kroaten. Het is correct dat het Vlaams Blok ook op de Balkan voorstander is van 'etnisch zo homogeen mogelijke staten', maar uit de geciteerde artikels blijkt duidelijk dat wij dit in de eerste plaats willen bereiken door grensherschikkingen. De etnische zuiveringen van de Serviërs zijn ook voor ons een onaanvaardbare gruwel. Hier gaat Spruyt veel verder dan het partijdig interpreteren of verdraaien van teksten. Hier maakt hij zich schuldig aan een rechtstreekse leugen.[/FONT]
[FONT='Times New Roman'] [/FONT]
[FONT='Times New Roman'] [/FONT]
[FONT='Times New Roman'] [/FONT]
[FONT='Times New Roman']Blz. 240 'Over de inkomstenkloof tussen Noord- en Zuid-Europa schreef Jan Penris in 1989: "Op een vrije eenheidsmarkt zal zulks met zich meebrengen [...] dat in de rijkere landen de loonkost drastisch zal gedrukt moeten worden."' Het citaat is correct, maar Spruyt geeft daarbij een volkomen bedrieglijke toelichting: 'Die loonkostendaling behelst niet alleen een vermindering van de patronale bijdragen, maar ook de daling van het nettoloon dat de werkgever ontvangt.' Het eerste deel van die toelichting is correct: het VB is altijd voorstander geweest van een verlaging van de BRUTOlonen door een verlaging van de patronale bijdragen. Wij hebben daarbij altijd uitdrukkelijk gesteld dat hierbij niet geraakt mag worden aan de NETTOlonen. Vermits Spruyt zowat al onze teksten heeft doorgenomen kan hij zich niet op onwetendheid beroepen. Opnieuw maakt hij zich hier schuldig aan een rechtstreekse leugen.[/FONT]
[FONT='Times New Roman'] [/FONT]
[FONT='Times New Roman']Blz. 267 In de propaganda wordt de Vlaamse onafhankelijkheid volgens Spruyt voorgesteld als het enige middel om een einde te maken aan de miljardentransfers en aan de Waalse arrogantie. In de programmateksten wordt diezelfde onafhankelijkheid verdedigd met het nationalistische argument dat ieder volk recht heeft op een eigen staat.[/FONT]
[FONT='Times New Roman']Spruyt ziet daarin een misleiding van de kiezer. Nochtans is deze beperking tot één argument een heel normaal electoraal procédé: uit de talrijke argumenten die men kan aanhalen om zijn zaak te verdedigen kiest men er één uit waarvan men gelooft (of hoopt) dat het het best zal aanslaan. In dat opzicht zijn propagandapamfletten en -brochures ALTIJD samenvattingen en vereenvoudigingen van programmateksten die veel complexer en multidimensioneler zijn. Met misleiding heeft dit niets te maken. Het herleiden van een reeks ingewikkelde problemen tot één eenvoudige slogan is inherent aan alle verkiezingscampagnes. [/FONT]
[FONT='Times New Roman']Zijn er overigens niet honderden citaten waarin wij uitdrukkelijk het principe huldigen dat ieder volk recht heeft op een eigen staat? Of er nu geldstromen zijn of niet.[/FONT]
[FONT='Times New Roman']Spruyt is zo tevreden over zijn "ontdekking" dat hij die nog eens op ons vreemdelingenstandpunt tracht toe te passen.[/FONT]
[FONT='Times New Roman']'Ook in de propaganda over vreemdelingen vermijdt het Vlaams Blok diezelfde mono-etnische visie, van waaruit het de terugkeer bepleit. De terugkeer als dusdanig wordt natuurlijk wel in de propaganda gesteld, maar de achterliggende reden wordt verzwegen of verdraaid.'[/FONT][FONT='Times New Roman'][/FONT]
[FONT='Times New Roman'] [/FONT]
[FONT='Times New Roman']In werkelijkheid is die 'achterliggende (raciale) reden' -een uitdrukking van Spruyt, niet van onszelf!- ook in de programma's nauwelijks terug te vinden. De echte reden voor een terugkeerbeleid ligt in de onoverbrugbare culturele kloof tussen de westerse beschaving enerzijds en de islamitische en Afrikaanse anderzijds. [/FONT]
[FONT='Times New Roman'] [/FONT]
[FONT='Times New Roman']Blz. 269 'De werklozen, bejaarden en gehandicapten, die het Vlaams Blok [...] in één adem vernoemt, behoren dus niet alledrie automatisch tot de rechthebbenden. Met name van de werklozen vereist het Vlaams Blok dat zij zich inschakelen in de gemeenschapsdienst [...] Enkel van de gehandicapten en bejaarden wordt geen wederdienst vereist.'[/FONT]
[FONT='Times New Roman']Opnieuw een correct weergave, die onbedoeld het vooroordeel ontkracht dat het VB "tegen gehandicapten" zou zijn.[/FONT]
[FONT='Times New Roman'] [/FONT]
[FONT='Times New Roman']Blz. 270 'Over de plicht van die Vlaamse werknemers om de vrijgekomen arbeidsplaatsen in te nemen wordt weerom geen woord gezegd.' beweert Spruyt verontwaardigd.[/FONT]
[FONT='Times New Roman']Ook nu zijn werklozen toch verplicht iedere "passende" betrekking te aanvaarden?[/FONT]
[FONT='Times New Roman'] [/FONT]
[FONT='Times New Roman']Blz. 270-271 Waarheen gaat het geld van de transfers? Daarover bestaan nog vele denkpistes. De twee belangrijkste zijn het verhogen van het beschikbaar inkomen voor de gezinnen, en het creëren van nieuwe arbeidsplaatsen o.a. door de loonkost te verlagen.[/FONT]
[FONT='Times New Roman']Het is toch niet het één of het ander? Het is toch ook normaal dat er nog geen uitgavenpatroon is vastgesteld voor financiële middelen die pas in de toekomst beschikbaar zullen zijn? Hoe men dat geld ook verdeelt, rechtstreeks of onrechtstreeks zullen de Vlamingen daarvan de vruchten plukken. Bedragen van tientallen miljoenen en miljarden gaan al gauw het voorstellingsvermogen te boven. Zulke getallen worden snel abstract en onwezenlijk. Maar dat de financiële verliezen die Vlaanderen lijdt door de transfers elk gezin jaarlijks de tegenwaarde van een kleine auto kosten is concreet en begrijpelijk.[/FONT]
[FONT='Times New Roman'] [/FONT]
[FONT='Times New Roman']Blz. 272-273 Opnieuw bezondigt Spruyt zich aan misleidende interpretaties door herhaaldelijk onze teksten inhoudelijk te hertalen: 'Wat het Vlaams Blok bedoelt... ', waarna dan de allerindividueelste expressie van Spruyts allerindividueelste emotie volgt. Bijvoorbeeld abortus is voor ons onaanvaardbaar omdat menselijk leven heilig is, niet omdat dat 'verraad aan het volk' zou zijn. [/FONT]
[FONT='Times New Roman'] [/FONT]
[FONT='Times New Roman']Blz. 273 '...evenwel zonder dat de plicht tot kinderen baren en de discriminatie van wie hieraan niet voldoet, ter sprake komen' en 'Het Vlaams Blok wil dat alle vrouwen eerst hun baarplichten vervullen.' [/FONT]
[FONT='Times New Roman'] [/FONT]
[FONT='Times New Roman']Ten overvloede herhalen wij het nogmaals: nergens zien we kinderen baren als een plicht. Het is wel een recht waarvan de uitoefening nu belemmerd wordt door financiële beperkingen. Wie verkiest geen kinderen te hebben wordt op geen enkele manier gediscrimineerd. De term 'baarplicht' hebben wij nooit gebruikt. Die wordt ons door Spruyt in de mond gelegd.[/FONT]
[FONT='Times New Roman'] [/FONT]
[FONT='Times New Roman'] [/FONT]
[FONT='Times New Roman']3. Besluit[/FONT]
[FONT='Times New Roman'] [/FONT]
[FONT='Times New Roman']In de inleiding van zijn boek tracht Spruyt zich de allures van een objectieve wetenschapper aan te meten. Om die claim kracht bij te zetten levert hij zeer scherpe kritiek op de fouten, de manipulaties en de onwetenschappelijke werkwijze van Hugo Gijsels. Kritiek leveren op minder begaafde medestanders is natuurlijk altijd de eenvoudigste manier om zichzelf in het zonnetje te zetten.[/FONT]
[FONT='Times New Roman']Spruyt heeft die fictie van wetenschappelijke objectiviteit echter niet lang kunnen volhouden. Zijn werk is zeker intelligenter en subtieler dan de grove demagogie van Gijsels, maar vanuit academisch oogpunt is het een even erge miskleun.[/FONT]
[FONT='Times New Roman']Spruyt mist de fundamentele eerlijkheid en de objectiviteit die van een echte wetenschapper verwacht mogen worden. Hij slaagt er niet in onze teksten nuchter en onbevooroordeeld te lezen. Als objectieve wetenschapper schiet hij hopeloos tekort. En waarschijnlijk beseft hij dat zelf ook. [/FONT]
[FONT='Times New Roman']Dat zijn zogenaamde "thesis" in boekvorm werd uitgegeven vlak voor de verkiezingen van 21 mei 1995, en dat hij als het gouden kalf van de linkerzijde op handen wordt gedragen -ook en vooral op politieke handen- zegt ter zake wel genoeg.[/FONT]
[FONT='Times New Roman'][/FONT]

6 juli 2007, 13:37	#1
Duym Minister Geregistreerd: 16 september 2002 Locatie: Antwerpen Berichten: 3.496	Stinkende SPRUYTJES [FONT=Arial] [/FONT] [FONT='Times New Roman'][/FONT][FONT='Times New Roman'][/FONT] [FONT='Times New Roman'] [/FONT] [FONT='Times New Roman']Tot op de dag van vandaag geldt Marc Spruyt in wijdverbreide kringen als een van de meest ernstige en wetenschappelijke auteurs die over het Vlaams Blok publiceren. Universiteitsprofessoren en de intelligentsia baseren zich in grote mate op de publicaties van Marc Spruyt in hun zoektocht naar argumenten tegen het Vlaams Blok.[/FONT] [FONT='Times New Roman']Het eerste boek van Spruyt werd in 1995 gepubliceerd onder de titel Grove Borstels. Stel dat het Vlaams Blok morgen zijn programma realiseert, hoe zou Vlaanderen er dan uitzien? Het werd, hoe kan het ook anders, gepubliceerd bij de linkse uitgeverij Van Halewijck.[/FONT] [FONT='Times New Roman']Op het eerste zicht geeft Spruyt inderdaad de schijn ernstig werk te hebben geleverd. Hij gaat zich zelden te buiten aan het verzinnen van leugens zoals we dat bij Hugo Gijsels kunnen vaststellen. Toch is ook het werk van Spruyt alles behalve een objectieve studie over het Vlaams Blok: hij selecteert eenzijdig zijn gegevens in functie van zijn stellingen en geeft doelbewust een verkeerde interpretatie aan gegevens, dit alles in een poging om het Vlaams Blok in een verkeerd daglicht te stellen. Want ook hier hebben we onmiskenbaar te doen met een fanatieke Vlaams Blok-bestrijder die geen manipulaties schuwt, maar zich wel tracht te verbergen achter een mantel van objectiviteit…[/FONT] [FONT='Times New Roman'] [/FONT] [FONT='Times New Roman']1. Inleiding[/FONT] [FONT='Times New Roman'] [/FONT] [FONT='Times New Roman']Een onbevooroordeeld wetenschapper zoekt de waarheid, de volledige waarheid en niets dan de waarheid. Spruyt zoekt echter alleen bewijzen voor zijn stelling dat het Vlaams Blok een perfide en verderfelijke partij is, die haar kiezers systematisch misleidt. Dat is een politieke instelling, geen wetenschappelijke. Spruyts gebrek aan academische en morele integriteit blijkt ook zeer duidelijk uit de oneerlijke en misleidende manier waarop hij citaten inkort en manipuleert. Een ontluisterend voorbeeld daarvan vinden we in Humo van 27 juli 1995.[/FONT] [FONT='Times New Roman']Marc Spruyt schreef toen over onze medewerker Marc Joris, die benoemd was in de Raad van Bestuur van de BRT: "Naar eigen zeggen is Joris voorstander van een absolute vrijheid van meningsuiting. 'Ook voor fascisten, racisten en antisemieten', schreef hij onlangs in het partijblad van het Vlaams Blok.' Dat was een bedrieglijke verminking van de tekst. In werkelijkheid schreef Joris in het maandblad van het Vlaams Blok (november 1992) in verband met persvrijheid het volgende: "De vrijheid van meningsuiting moet onverkort voor iedereen gelden. Ook voor moslims, communisten, fascisten, maoïsten, racisten en antisemieten. Ook voor onze vijanden. Du choc des idées jaillit la vérité." Een ondubbelzinnige verdediging van de vrijheid van meningsuiting dus. Door het gemanipuleerde citaat uit de tekst werd de lezer echter tweemaal misleid.[/FONT] [FONT='Times New Roman']a) De indruk wordt gewekt dat de auteur zichzelf als fascist, racist en antisemiet beschouwt. Uit al zijn artikels blijkt echter duidelijk het tegendeel.[/FONT] [FONT='Times New Roman']b) Er wordt gesuggereerd dat Joris als afgevaardigde van het Vlaams Blok alleen persvrijheid eiste voor zijn eigen politieke stroming, terwijl hij die uitdrukkelijk ook had geëist voor al zijn tegenstanders. Hetgeen trouwens altijd het standpunt van het Vlaams Blok is geweest.[/FONT] [FONT='Times New Roman']Humo[/FONT][FONT='Times New Roman'] was trouwens verplicht n.a.v. dit gemanipuleerde citaat een recht van antwoord op te nemen. Hoe ernstig moet men een "wetenschapper" nemen die knoeit met citaten? Hoe betrouwbaar is een onderzoeker die niet eens een citaat van drie lijnen correct en volledig wil weergeven?[/FONT] [FONT='Times New Roman'] [/FONT] [FONT='Times New Roman']In zijn boek GROVE BORSTELS is Spruyt nog niet helemaal afgedaald tot het niveau van Humo: de meeste van zijn citaten zijn daar wel degelijk correct weergeven. Spruyt gebruikt dan ook andere desinformatietechnieken dan zijn voorganger Hugo Gijsels. Maar zelfs vertrekkend vanuit een correct citaat slaagt Spruyt er nog in de waarheid geweld aan te doen. Hij is een meester in het herinterpreteren van teksten en citaten. Hij leest nooit wat er staat, maar hij 'hertaalt' onze teksten en geef er een andere, bekrompen en boosaardige betekenis aan. Zelfs achter de onschuldigste beweringen zoekt hij misdadige motieven. Of dit een gevolg is van paranoïa of van politieke berekening is een vraag voor psychiaters.[/FONT] [FONT='Times New Roman'] [/FONT] [FONT='Times New Roman']Bij verkrachtingsprocessen gebruiken seksuele delinquenten dikwijls het zogezegde argument: "Ze zei wel 'nee' maar ze bedoelde 'ja'"[/FONT] [FONT='Times New Roman']Spruyt hanteert dikwijls dezelfde dialectische methode om de waarheid te verkrachten. Typisch daarvoor zijn zinswendingen als: "Ze schrijven wel dat... maar eigenlijk bedoelen ze...."[/FONT] [FONT='Times New Roman']'Ze beweren wel dat het om culturen gaat, maar eigenlijk hebben ze het over rassen.' [/FONT][FONT='Times New Roman'][/FONT] [FONT='Times New Roman']Een zorgvuldige lezing van Spruyts werk brengt heel wat dergelijke manipulaties aan het licht. Een bloemlezing daaruit kan zeer verhelderend zijn.[/FONT] [FONT='Times New Roman'] [/FONT] [FONT='Times New Roman']2. Een korte analyse[/FONT] [FONT='Times New Roman'] [/FONT] [FONT='Times New Roman']Blz. 40 Over de moskeewandeling schrijft Spruyt: '...kwam het tot een vechtpartij met antifascistische tegenbetogers en jongeren van de Borgerhoutse migrantengemeenschap.'[/FONT] [FONT='Times New Roman']Heel eufemistisch! De 'jongeren' waren duidelijk de aanvallers. Ze waren de enigen die wapens bij zich droegen. Na afloop werd een bejaarde door die 'jongeren' doodgeschopt. Deze eenzijdige en tendentieuze voorstelling van de aanval op een groep Vlaams Blokkers is al tekenend voor de oneerlijkheid en vooroordelen waarmee Spruyt zijn onderwerp benadert.[/FONT] [FONT='Times New Roman'] [/FONT] [FONT='Times New Roman']Blz. 89 'Die etnische identiteit is een combinatie van raciale en culturele elementen. Karel Dillen: "De mens is op natuurlijke wijze verbonden met zijn gezin, zijn familie, zijn volk, land en cultuur" -èn met zijn ras. Dit laatste zègt Dillen niet meer, maar hij dènkt het er wel bij.'[/FONT] [FONT='Times New Roman']Spruyt als begaafd telepaat...[/FONT] [FONT='Times New Roman'] [/FONT] [FONT='Times New Roman']Blz. 94 Spruyt ergert zich aan het feit dat in taalgrensgebieden volgens het Vlaams Blok enkel Vlamingen mogen komen wonen 'waarvan de verbondenheid op taalkundig, cultureel en economisch vlak met het Vlaams karakter van de streek voldoende is aangetoond'[/FONT] [FONT='Times New Roman']Spruyt schijnt dit een veelbetekenende uitspraak te vinden, maar dit is gewoon overgenomen uit de Nederlandse wetgeving inzake stads- of dorpsbinding. Intussen is dit punt zelfs door de meerderheidspartijen (behalve de VLD) in Vlaams-Brabant overgenomen.[/FONT] [FONT='Times New Roman'] [/FONT] [FONT='Times New Roman']Blz. 98 e.v. 'Die volksplicht is cruciaal om de Vlaams-Blokideologie te begrijpen, want het verraadt haar totalitair mens- en maatschappijbeeld.'[/FONT] [FONT='Times New Roman'] [/FONT] [FONT='Times New Roman']De geciteerde aanvallen op 'volksvijanden' en 'volksverraders' hebben betrekking op politici die de Vlaamse zaak verraden hebben, niet op bevolkingsgroepen. Is het erkennen van het begrip 'volksplicht' trouwens voldoende om een partij totalitair te noemen? Bij een eerstejaarsstudent zou men zo'n domme vermenging van standpunten over verschillende politieke thema's gewoon aan slordigheid of onbegrip toeschrijven. Bij Spruyt is het een techniek om aan desinformatie te doen. Hij rukt onze zeer scherpe en bijtende aanvallen op corrupte en belgicistische politici uit hun verband en transplanteert ze op een ander politiek thema, zodat ze voorgesteld kunnen worden als laaghartige aanvallen op andersdenkende bevolkingsgroepen. [/FONT] [FONT='Times New Roman'] [/FONT] [FONT='Times New Roman']Blz. 99 'In het Vlaanderen van het Vlaams Blok zullen loyauteiten die de volksnationale verdringen niet worden getolereerd.[/FONT] [FONT='Times New Roman']Dillen heeft zijn lijstje al klaar van wat allemaal niet kan: "We zijn onverdraagzaam tegenover de verkopers, verloochenaars en verraders van Vlaanderen. We zijn onverdraagzaam tegenover de moordenaars van het ongeboren kind. We zijn onverdraagzaam tegenover de handelaars in verdovende middelen. Wij zijn onverdraagzaam tegenover de Vijfde Colonne van de islam. ...'[/FONT][FONT='Times New Roman'][/FONT] [FONT='Times New Roman']Moeten wij verdraagzaam zijn tegenover drughandelaars en de 'Vijfde Colonne van de islam'? In dit citaat wordt de poverheid van Spruyts argumentatie ontmaskerd: hij kan niet één fatsoenlijke groep vinden waarvan de loyaliteit door het Vlaams Blok niet getolereerd zou worden. De enige bedreigde groepen die hij kan vinden zijn klaarblijkelijk aborteurs, drughandelaars en islamitische fundamentalisten.[/FONT] [FONT='Times New Roman'] [/FONT] [FONT='Times New Roman'] [/FONT] [FONT='Times New Roman']Blz. 102 '...want wanneer het Vlaams Blok in zijn vreemdelingenprogramma apart onderwijs voor migrantenkinderen bepleit, dan bedoelt hij daarmee eigenlijk dat het apart onderwijs wil voor Vlaamse kinderen in mono-etnische klassen.' [/FONT] [FONT='Times New Roman'] [/FONT] [FONT='Times New Roman']Dat is niet ons pleidooi. Wij zijn wel van oordeel dat ons onderwijs in cultureel opzicht homogeen Vlaams moet zijn. Over etnische criteria inzake toelating tot scholen hebben wij nooit gesproken. Zoals het merendeel van de ouders willen wij Vlaams onderwijs, zonder multiculturele experimenten. Scholen moeten in alle vrijheid hun eigen religieuze of filosofische oriëntatie kunnen bepalen. Scholen die voor een multicultureel of multireligieus onderwijsmodel kiezen moeten daartoe het recht hebben, maar deze modellen mogen niet door de overheid opgelegd worden. Overigens is het Vlaams Blok wel voor de oprichting van afzonderlijke moslimscholen, maar niet voor een apartheidssysteem waarbij migrantenleerlingen VERPLICHT zouden worden naar zulke scholen te gaan. [/FONT] [FONT='Times New Roman'] [/FONT] [FONT='Times New Roman']Blz. 132 Spruyt schrijft terecht dat het wetsvoorstel-Dillen betrekking heeft op �lle werknemers of werkzoekenden van vreemde nationaliteit, dus ook de Europese. Maar de argeloze lezer wordt door Spruyt misleid over de inhoud van dit wetsvoorstel. Hierin is geen sprake van verplichte of begeleide terugkeer. Het gaat alleen over het uitbetalen van een terugkeerpremie voor gastarbeiders (inderdaad ook Europese) die vrijwillig naar hun vaderland zouden terugkeren. Spruyt suggereert echter dat het Vlaams Blok niet alleen de Turkse en Marokkaanse migranten wil terugsturen, maar ook de Polen, de Grieken en de Italianen, en dat wij in dat opzicht onze kiezers op een sluwe en perfide manier misleiden. Het wetsvoorstel-Dillen is het kroonjuweel van zijn "bewijsvoering". Maar daarin is op geen enkele manier sprake van een verplichte terugkeer. Niet van Europese en ook niet van niet-Europese immigranten. [/FONT] [FONT='Times New Roman'] [/FONT] [FONT='Times New Roman']Blz. 135 'Nog in de verkiezingskrant voor de parlementsverkiezingen van 13 oktober 1985 schrijft het Vlaams Blok: "Wij durven de vraag stellen waarom Italiaanse gastarbeiders de reiskosten van Italië naar België krijgen terugbetaald voor zichzelf en hun familie; waarom de overheid een kapitaalsvlucht toelaat van onderhouds- en steungelden van gastarbeiders naar hun families in het buitenland ten belope van een slordige 8,5 miljard frank. De drie slokoppen zjn Marokko (2,7 miljard), Portugal (2,2 miljard) en Italië (1,1 miljard)"-ook Europese landen dus' merkt Spruyt daarbij op.[/FONT] [FONT='Times New Roman']En inderdaad, het gaat hier ook om Europeanen. Maar het gaat in het gewraakte citaat -en in heel dit wetsvoorstel- duidelijk niet om een terugkeerbeleid, maar om het aanklagen van financiële wantoestanden. Als wij alleen de transfers naar Marokko hadden aangeklaagd, en niet die naar Portugal en Italië, zou Spruyt dat waarschijnlijk ook hebben aangegrepen als bewijs van onze racistische vooringenomenheid. Het Blokbarbertje moet immers toch hangen...[/FONT] [FONT='Times New Roman'] [/FONT] [FONT='Times New Roman']Blz. 150 'In de opvatting van het VB is de 'politieke maffia' dus eigenlijk een populistisch synoniem voor volksverraad.'[/FONT] [FONT='Times New Roman'] [/FONT] [FONT='Times New Roman']Spruyt begrijpt niet - of wil niet begrijpen- dat de term 'politieke maffia'[/FONT] [FONT='Times New Roman']verwijst naar corruptie, omkoperij en financiële malversaties. Dit heeft niets te maken met een al dan niet Vlaamsgezind beleid van sommige politici, en met het feit dat vele van die politieke kopstukken inderdaad de Vlaamse zaak hebben verkocht en verraden. Maar dat is een andere discussie. Dit gebrek aan Vlaamse standvastigheid heeft weinig of niets te maken met de strijd tegen de corruptie. Een groot deel van die politieke maffia is te vinden bij de PS en andere Waalse partijen. Op welke manier zouden wij dat kunnen voorstellen als volksverraad? Het gaat hier om politieke ethiek en propere handen, niet om nationalisme of Vlaamse standvastigheid of gelijk welke andere politieke stellingneming. Opnieuw maakt Spruyt hier opzettelijk een amalgaam van verschillende standpunten die strikt genomen niets met elkaar te maken hebben. Opnieuw offert hij hier de wetenschappelijke principes van ordening en classificatie op aan een maximaal demagogisch effect.[/FONT] [FONT='Times New Roman'] [/FONT] [FONT='Times New Roman']Blz. 154 'De oprichting van politieke partijen is vrij. Deze dragen bij tot de uitdrukking van de politieke wil van het volk.'* citeert Spruyt terecht uit onze ontwerpgrondwet.[/FONT] [FONT='Times New Roman']Dit is een ondubbelzinnige bevestiging van ons politiek pluralisme en onze gehechtheid aan een meerpartijensysteem. Spruyt voegt daar echter aan toe: '... want dit artikel kan ook als volgt gelezen worden: "De oprichting van politieke partijen is vrij, IN ZOVER zij bijdragen tot de uitdrukking van de politieke wil van het volk. [...] Hoewel het VB nergens een rechtstreeks verbod van 'niet-volksverbonden' partijen eist, is het weinig aannemelijk dat de politieke uitdrukking van dergelijke levensbeschouwingen toch zou worden getolereerd.' Een typisch voorbeeld van de manier waarop Spruyt teksten herinterpreteert en een andere betekenis geeft dan oorspronkelijk werd bedoeld. Hij vindt geen bewijzen of zelfs maar aanwijzingen voor zijn thesis dat wij bepaalde partijen zouden willen verbieden, maar hij houdt vast aan zijn vooroordeel, want hij vindt dat 'weinig aannemelijk'. Een prachtig staaltje van vooringenomenheid.[/FONT] [FONT='Times New Roman'] [/FONT] [FONT='Times New Roman']Blz. 154-155 '"De uitsluiting van politieke partijen moet onmogelijk zijn. [...] De politieke partijen moeten echter een rechtspersoonlijkheid krijgen en ter verantwoording kunnen worden geroepen door de overheid, door de controlerende burger, bij manifest wanbeheer."'[/FONT] [FONT='Times New Roman']Opnieuw een correct citaat uit de toelichting bij onze ontwerpgrondwet. Spruyt vermeldt terecht dat wij dit door het Rekenhof willen laten controleren. Met een aan paranoïa grenzende achterdocht ziet hij dit echter als twee sluipwegen om politieke partijen te kunnen verbieden.[/FONT] [FONT='Times New Roman']Maar wat is er ondemocratisch met het verlenen van rechtspersoonlijkheid aan partijen? De Volksunie bijvoorbeeld heeft rechtspersoonlijkheid. Belemmert dat haar politieke vrijheid?[/FONT] [FONT='Times New Roman']En is het ondemocratisch sancties te treffen tegen partijen die zich schuldig maken aan 'manifest wanbeheer'? De huidige Belgische wetgeving op de partijfinanciering voorziet nochtans zulke sancties. Alleen wordt de controle hier uitgeoefend door een gemengde commissie van kamerleden en senatoren, en niet door het politiek neutrale Rekenhof. Volgens de logica van Spruyt is de Belgische staat dus van plan sommige partijen te verbieden?[/FONT] [FONT='Times New Roman'] [/FONT] [FONT='Times New Roman']Blz. 158 'Iedereen krijgt wel stemrecht, maar niet iedereen zal het uitoefenen.' schrijft Spruyt beschuldigend.[/FONT] [FONT='Times New Roman']Alsof het de schuld van het Vlaams Blok zou zijn dat vele kiesgerechtigden uit vrije wil of uit desinteresse niet meer naar het kieshokje trekken. [/FONT] [FONT='Times New Roman']Wat is er ondemocratisch aan de afschaffing van de stemplicht? De meeste westerse democratieën kennen geen stemplicht. [/FONT] [FONT='Times New Roman'] [/FONT] [FONT='Times New Roman']Blz. 161 'Zoals Hilde de Lobel in 1985 in de brochure Vrijheid en Veiligheid schreef: "Een juiste opvoeding, waar niet enkel ouders en school verantwoordelijk voor staan, maar ook de televisie, de kranten, de radio, de jeugdbeweging,... moet de mensen leren dat juist de algemeen geldende normen binnen elke samenleving de voorwaarde zijn tot hun vrijheid en dat zij zich binnen deze normen vrij mogen gedragen."'[/FONT] [FONT='Times New Roman'] [/FONT] [FONT='Times New Roman']Alleen een anarchist zou ontkennen dat een samenleving normen en gedragsregels nodig heeft, en dat mensen moeten worden opgevoed om die na te leven. Maar Spruyt interpreteert deze onschuldige zin om te 'bewijzen' dat wij de politieke en levensbeschouwelijke vrijheden willen inperken. Ook in het huidige België worden via scholen, massamedia en jeugdbewegingen bepaalde "normen" aangeprezen, o.a. feminisme, multiculturalisme en antiracisme. Afwijkingen van deze "normen" kunnen zelfs juridisch strafbaar zijn. Is voor Spruyt iedere maatschappelijke norm dan een onaanvaardbare beperking van de individuele vrijheid? Natuurlijk zal er altijd betwisting bestaan over de definitie, de reikwijdte en de keuze van die maatschappelijke normen. Maar de noodzaak van normen an sich kan toch niet betwijfeld worden?[/FONT] [FONT='Times New Roman'] [/FONT] [FONT='Times New Roman']Blz. 187 'De vakbonden moeten hun intermediaire positie als vrije verenigingen opgeven.'[/FONT] [FONT='Times New Roman'] [/FONT] [FONT='Times New Roman']Volgens Spruyt is dat onze houding tegenover de syndicaten. Dit is een vervalste weergave van ons standpunt. Wij willen integendeel dat de vakbonden zich als echt vrije verenigingen opstellen, en niet als filialen en drukkingsgroepen van de grote politieke partijen. Of erger nog, als de zetbazen ervan. In de huidige context verdedigen de vakbonden niet meer in de eerste plaats de belangen van hun leden, maar van hun hogere partij-instanties. Dat de vakbonden in onze visie niet mogen instaan voor de uitbetaling van werkloosheidsuitkeringen is correct. Maar die anomalie bestaat dan ook alleen in België.[/FONT] [FONT='Times New Roman'] [/FONT] [FONT='Times New Roman']Blz. 190 'Het wetsvoorstel-Dillen wil de vakbonden ook een rechtspersoonlijkheid opleggen. Daarmee hoopt het Vlaams Blok onder meer het stakingsrecht aan banden te leggen. [...] Stakersposten, die werkwilligen of stakingsbrekers de toegang tot het bedrijf ontzeggen, wil het Blok als privé-milities verbieden.'[/FONT] [FONT='Times New Roman'] [/FONT] [FONT='Times New Roman']Waarom zou een vakbond met rechtspersoonlijkheid geen stakingen meer kunnen organiseren? Waarom zouden vakbonden niet aansprakelijk gesteld mogen worden als zij zich schuldig maken aan vernielingen, vandalisme of persoonlijk geweld? Maakt dat misschien ook deel uit van het heilige stakingsrecht? Het ontbreken van rechtspersoonlijkheid is al te dikwijls een vrijbrief voor bedreiging en gewelddaden. Het stakingsrecht moet geëerbiedigd worden, maar het recht op arbeid evenzeer. Niemand heeft het recht werkwilligen te beletten aan het werk te gaan, ook de vakbonden niet. De taferelen van stakingsposten die werkwilligen intimideren, bedreigen, bespuwen en soms zelfs met fysiek geweld verjagen zijn een democratie onwaardig. Het stakingsrecht komt absoluut niet in gevaar als daaraan een einde wordt gesteld. Staken is een recht. Het mag geen plicht worden.[/FONT] [FONT='Times New Roman'] [/FONT] [FONT='Times New Roman']Blz. 191 Spruyt schrijft terecht dat wij een verbod op POLITIEKE stakingen willen. Stakingen zoals die van Solidarnozsc kunnen een machtig wapen zijn tegen een dictatoriale staat, maar in een democratie zijn zij niet op hun plaats. In een democratie moet de politieke besluitvorming gebeuren op basis van verkiezingen, niet op basis van syndicale chantage. Het gaat niet op dat een democratisch gekozen regering wordt afgeperst door vakbonden die dreigen heel de economie lam te leggen.[/FONT] [FONT='Times New Roman'] [/FONT] [FONT='Times New Roman']Blz. 195-196 Om dubbelontvangst van welzijnstoelagen uit te sluiten zouden asielzoekers onderworpen worden aan een controle d.m.v. vingerafdrukken. De formulering in de ontwerptekst voor het armoedecongres liet inderdaad enige ruimte voor dubbelzinnigheid: een slordige of vooringenomen lezer had daaruit inderdaad kunnen afleiden dat deze maatregel voor alle steuntrekkers zou gelden, dus ook voor Vlamingen. Deze fout werd gecorrigeerd, en in het verkiezingsprogramma ORDE OP ZAKEN staat de enige juiste versie. Spruyt ziet hierin natuurlijk weer een bevestiging van zijn theorie dat het VB met gespleten tong spreekt.[/FONT] [FONT='Times New Roman'] [/FONT] [FONT='Times New Roman']Blz. 201-202 Spruyt geeft ons standpunt over meervoudig stemrecht voor ouders met kinderen correct weer, maar voegt er op eigen houtje aan toe: 'Het meervoudig stemrecht voor ouders vormt zo de eerste stap in het gedeeltelijk loskoppelen van politieke rechten van het individueel burgerschap. De mate waarin de Vlaming zijn volksplichten opneemt, wordt dan het criterium om te bepalen welke politieke rechten hij krijgt.'[/FONT] [FONT='Times New Roman']Een extrapolatie die geheel voor rekening van Spruyt blijft. Geen enkel voorstel, geen enkele denkpiste of congrestekst suggereert zelfs maar dat men de politieke rechten van mensen zonder kinderen zou beperken.[/FONT] [FONT='Times New Roman'] [/FONT] [FONT='Times New Roman']Blz. 202 Spruyt citeert correct onze stellingen over opvoedersloon, waardoor vrouwen aangemoedigd worden te kiezen voor een loopbaanonderbreking om hun kinderen op te voeden. Uiteraard wordt de keuzevrijheid van de vrouw daardoor op geen enkele manier beperkt. Integendeel, pas door het opvoedersloon zullen vrouwen een echt vrije keuze krijgen. Nu zijn er ongetwijfeld vele vrouwen die wel zouden willen thuisblijven om voor hun opgroeiende kinderen te zorgen, maar die uit bittere financiële noodzaak gedwongen zijn een baan buitenshuis te nemen. Maar opnieuw maakt Spruyt een veel te tendentieuze en oneerlijke samenvatting van ons standpunt. Hij schrijft botweg (blz. 202): 'Vrouwen moeten thuisblijven en kinderen baren.' en (blz. 204): 'Vermits gezinnen voor de bevolkingsaanwas moeten zorgen, is het de eerste plicht van de vrouw om kinderen te baren.' Dat is geen eerlijke weergave van onze visie. In onze teksten is nergens sprake van dwang of verplichting.[/FONT] [FONT='Times New Roman'] [/FONT] [FONT='Times New Roman']Blz. 208 Ons hoofdmotief voor het afwijzen van abortus is dat daardoor het recht op leven wordt geschonden. Argumenten als 'volksplicht' en demografie zijn hoogstens van tweede orde. Als Vlaanderen een bevolkingsexplosie kende, zou dat niets veranderen aan ons abortusstandpunt. Abortus is moord op een menselijk wezen. Spruyt houdt dat centrale element uit onze abortusteksten systematisch buiten beeld. Hij noemt abortus voortdurend 'een volksvijandige daad' of een 'schending van de volksplicht'. Wij wijzen abortus af om morele redenen, niet om politieke of demografische. Maar dat komt nergens in Spruyts samenvatting tot uiting.[/FONT] [FONT='Times New Roman'] [/FONT] [FONT='Times New Roman']Blz. 229 'De etnische zuiveringen in de ex-Joegoslavische republieken kunnen daarom op de steun van het Vlaams Blok rekenen' schrijft Spruyt. Dit is een regelrechte leugen. Al in 1993, lang voor die opvattingen bij de politici en de publieke opinie aanvaard waren, pleitte het Vlaams Blok voor een krachtige militaire operatie tegen de Serviërs om een einde te maken aan hun politiek van etnische zuiveringen en massamoorden tegen de moslims en de Kroaten. Het is correct dat het Vlaams Blok ook op de Balkan voorstander is van 'etnisch zo homogeen mogelijke staten', maar uit de geciteerde artikels blijkt duidelijk dat wij dit in de eerste plaats willen bereiken door grensherschikkingen. De etnische zuiveringen van de Serviërs zijn ook voor ons een onaanvaardbare gruwel. Hier gaat Spruyt veel verder dan het partijdig interpreteren of verdraaien van teksten. Hier maakt hij zich schuldig aan een rechtstreekse leugen.[/FONT] [FONT='Times New Roman'] [/FONT] [FONT='Times New Roman'] [/FONT] [FONT='Times New Roman'] [/FONT] [FONT='Times New Roman']Blz. 240 'Over de inkomstenkloof tussen Noord- en Zuid-Europa schreef Jan Penris in 1989: "Op een vrije eenheidsmarkt zal zulks met zich meebrengen [...] dat in de rijkere landen de loonkost drastisch zal gedrukt moeten worden."' Het citaat is correct, maar Spruyt geeft daarbij een volkomen bedrieglijke toelichting: 'Die loonkostendaling behelst niet alleen een vermindering van de patronale bijdragen, maar ook de daling van het nettoloon dat de werkgever ontvangt.' Het eerste deel van die toelichting is correct: het VB is altijd voorstander geweest van een verlaging van de BRUTOlonen door een verlaging van de patronale bijdragen. Wij hebben daarbij altijd uitdrukkelijk gesteld dat hierbij niet geraakt mag worden aan de NETTOlonen. Vermits Spruyt zowat al onze teksten heeft doorgenomen kan hij zich niet op onwetendheid beroepen. Opnieuw maakt hij zich hier schuldig aan een rechtstreekse leugen.[/FONT] [FONT='Times New Roman'] [/FONT] [FONT='Times New Roman']Blz. 267 In de propaganda wordt de Vlaamse onafhankelijkheid volgens Spruyt voorgesteld als het enige middel om een einde te maken aan de miljardentransfers en aan de Waalse arrogantie. In de programmateksten wordt diezelfde onafhankelijkheid verdedigd met het nationalistische argument dat ieder volk recht heeft op een eigen staat.[/FONT] [FONT='Times New Roman']Spruyt ziet daarin een misleiding van de kiezer. Nochtans is deze beperking tot één argument een heel normaal electoraal procédé: uit de talrijke argumenten die men kan aanhalen om zijn zaak te verdedigen kiest men er één uit waarvan men gelooft (of hoopt) dat het het best zal aanslaan. In dat opzicht zijn propagandapamfletten en -brochures ALTIJD samenvattingen en vereenvoudigingen van programmateksten die veel complexer en multidimensioneler zijn. Met misleiding heeft dit niets te maken. Het herleiden van een reeks ingewikkelde problemen tot één eenvoudige slogan is inherent aan alle verkiezingscampagnes. [/FONT] [FONT='Times New Roman']Zijn er overigens niet honderden citaten waarin wij uitdrukkelijk het principe huldigen dat ieder volk recht heeft op een eigen staat? Of er nu geldstromen zijn of niet.[/FONT] [FONT='Times New Roman']Spruyt is zo tevreden over zijn "ontdekking" dat hij die nog eens op ons vreemdelingenstandpunt tracht toe te passen.[/FONT] [FONT='Times New Roman']'Ook in de propaganda over vreemdelingen vermijdt het Vlaams Blok diezelfde mono-etnische visie, van waaruit het de terugkeer bepleit. De terugkeer als dusdanig wordt natuurlijk wel in de propaganda gesteld, maar de achterliggende reden wordt verzwegen of verdraaid.'[/FONT][FONT='Times New Roman'][/FONT] [FONT='Times New Roman'] [/FONT] [FONT='Times New Roman']In werkelijkheid is die 'achterliggende (raciale) reden' -een uitdrukking van Spruyt, niet van onszelf!- ook in de programma's nauwelijks terug te vinden. De echte reden voor een terugkeerbeleid ligt in de onoverbrugbare culturele kloof tussen de westerse beschaving enerzijds en de islamitische en Afrikaanse anderzijds. [/FONT] [FONT='Times New Roman'] [/FONT] [FONT='Times New Roman']Blz. 269 'De werklozen, bejaarden en gehandicapten, die het Vlaams Blok [...] in één adem vernoemt, behoren dus niet alledrie automatisch tot de rechthebbenden. Met name van de werklozen vereist het Vlaams Blok dat zij zich inschakelen in de gemeenschapsdienst [...] Enkel van de gehandicapten en bejaarden wordt geen wederdienst vereist.'[/FONT] [FONT='Times New Roman']Opnieuw een correct weergave, die onbedoeld het vooroordeel ontkracht dat het VB "tegen gehandicapten" zou zijn.[/FONT] [FONT='Times New Roman'] [/FONT] [FONT='Times New Roman']Blz. 270 'Over de plicht van die Vlaamse werknemers om de vrijgekomen arbeidsplaatsen in te nemen wordt weerom geen woord gezegd.' beweert Spruyt verontwaardigd.[/FONT] [FONT='Times New Roman']Ook nu zijn werklozen toch verplicht iedere "passende" betrekking te aanvaarden?[/FONT] [FONT='Times New Roman'] [/FONT] [FONT='Times New Roman']Blz. 270-271 Waarheen gaat het geld van de transfers? Daarover bestaan nog vele denkpistes. De twee belangrijkste zijn het verhogen van het beschikbaar inkomen voor de gezinnen, en het creëren van nieuwe arbeidsplaatsen o.a. door de loonkost te verlagen.[/FONT] [FONT='Times New Roman']Het is toch niet het één of het ander? Het is toch ook normaal dat er nog geen uitgavenpatroon is vastgesteld voor financiële middelen die pas in de toekomst beschikbaar zullen zijn? Hoe men dat geld ook verdeelt, rechtstreeks of onrechtstreeks zullen de Vlamingen daarvan de vruchten plukken. Bedragen van tientallen miljoenen en miljarden gaan al gauw het voorstellingsvermogen te boven. Zulke getallen worden snel abstract en onwezenlijk. Maar dat de financiële verliezen die Vlaanderen lijdt door de transfers elk gezin jaarlijks de tegenwaarde van een kleine auto kosten is concreet en begrijpelijk.[/FONT] [FONT='Times New Roman'] [/FONT] [FONT='Times New Roman']Blz. 272-273 Opnieuw bezondigt Spruyt zich aan misleidende interpretaties door herhaaldelijk onze teksten inhoudelijk te hertalen: 'Wat het Vlaams Blok bedoelt... ', waarna dan de allerindividueelste expressie van Spruyts allerindividueelste emotie volgt. Bijvoorbeeld abortus is voor ons onaanvaardbaar omdat menselijk leven heilig is, niet omdat dat 'verraad aan het volk' zou zijn. [/FONT] [FONT='Times New Roman'] [/FONT] [FONT='Times New Roman']Blz. 273 '...evenwel zonder dat de plicht tot kinderen baren en de discriminatie van wie hieraan niet voldoet, ter sprake komen' en 'Het Vlaams Blok wil dat alle vrouwen eerst hun baarplichten vervullen.' [/FONT] [FONT='Times New Roman'] [/FONT] [FONT='Times New Roman']Ten overvloede herhalen wij het nogmaals: nergens zien we kinderen baren als een plicht. Het is wel een recht waarvan de uitoefening nu belemmerd wordt door financiële beperkingen. Wie verkiest geen kinderen te hebben wordt op geen enkele manier gediscrimineerd. De term 'baarplicht' hebben wij nooit gebruikt. Die wordt ons door Spruyt in de mond gelegd.[/FONT] [FONT='Times New Roman'] [/FONT] [FONT='Times New Roman'] [/FONT] [FONT='Times New Roman']3. Besluit[/FONT] [FONT='Times New Roman'] [/FONT] [FONT='Times New Roman']In de inleiding van zijn boek tracht Spruyt zich de allures van een objectieve wetenschapper aan te meten. Om die claim kracht bij te zetten levert hij zeer scherpe kritiek op de fouten, de manipulaties en de onwetenschappelijke werkwijze van Hugo Gijsels. Kritiek leveren op minder begaafde medestanders is natuurlijk altijd de eenvoudigste manier om zichzelf in het zonnetje te zetten.[/FONT] [FONT='Times New Roman']Spruyt heeft die fictie van wetenschappelijke objectiviteit echter niet lang kunnen volhouden. Zijn werk is zeker intelligenter en subtieler dan de grove demagogie van Gijsels, maar vanuit academisch oogpunt is het een even erge miskleun.[/FONT] [FONT='Times New Roman']Spruyt mist de fundamentele eerlijkheid en de objectiviteit die van een echte wetenschapper verwacht mogen worden. Hij slaagt er niet in onze teksten nuchter en onbevooroordeeld te lezen. Als objectieve wetenschapper schiet hij hopeloos tekort. En waarschijnlijk beseft hij dat zelf ook. [/FONT] [FONT='Times New Roman']Dat zijn zogenaamde "thesis" in boekvorm werd uitgegeven vlak voor de verkiezingen van 21 mei 1995, en dat hij als het gouden kalf van de linkerzijde op handen wordt gedragen -ook en vooral op politieke handen- zegt ter zake wel genoeg.[/FONT] [FONT='Times New Roman'][/FONT]