Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door ministe van agitatie
Dat is een zeer betwistbare stelling. Het is duidelijke dat de aarde ons huidig productie- en consumptieniveau niet kan tillen. Zeker niet als we dat toegankelijk willen maken voor �*lle bewoners of voor alle 9 miljard mensen die de planeet in 2050 zullen bewonen.
Maar de kern van de zaak is inderdaad ons huidig productie- en consumptieniveau. Milieutechnologen wijzen op drie basisvoorwaarden voor een duurzame economie: (1) de onttrekking van materiaal en energievormen uit de ecosfeer mag niet sneller gebeuren dan de natuurlijke regeneratiesnelheid ervan, (2) technologiën moeten zo efficiënt mogelijk zijn, en (3) de huidige emissies mogen geen nadelige effecten hebben op het toekomstige draagvlak van de aarde.
Het is inderdaad wél een volstrekte illusie om te geloven dat via ecologische modernisering alleen, een duurzame samenleving kan opgebouwd worden voor alle zes (of negen) miljard wereldburgers. Eco-efficiëntie schiet immers aan haar doel voorbij en vervalt al snel in contraproductiviteit, als deze niet wordt gecombineerd met sufficiëntie (‘de strategie van het genoeg’). Het blijft de vraag of men een eco-efficiënte economie kan inbedden in een kapitalistisch systeem dat dwangmatig nieuwe producten en behoeften moet genereren om voldoende hoge groei- en winstvoeten te garanderen.
Indien we het dogma van die hoge groei- en winstvoeten kunnen afwerpen en streven naar een 'sufficiëntie'-economie, dan kan de planeet nog heel wat meer aan dan de negen miljard van 2050.
|
Dat we af moeten van het kapitalistisch systeem staat buiten kijf, maar ik geloof echt niet dat dit voldoende zal zijn. De twee laatste basisvoorwaarden die je stelt voor een duurzame economie kan je daarmee wel halen, maar aan basisvoorwaarde één valt met een groeiende bevolking niet meer te voldoen. Ik geloof niet in duurzame ontwikkeling. Er zijn grenzen aan groei. Op alle vlakken.