In deze context heb ik problemen met drie zaken:
1. met Amnesty International, een kolonialistische organisatie die overal ter wereld een westerse visie op het bestaan door de strot wil rammen
2. met de Olympische Spelen op zich, want ook die zijn van een verderfelijk soort universalisme, typisch ook voor het 19de eeuwse sportfascisme, gehuld in een zeemzoete humanitaire, internationalistische saus
3. met De Standaard, een extreem gevaarlijke, reactionaire nazi-gazet
Voor mij mogen ze dus de Olympische Spelen, Amnesty International en De Standaard boycotten.
|