Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door laurens274
Bijna onmogelijk voor de intermediatie in stand te houden. Waar moet ze dan het geld halen om de intresten van de kredietverstrekkers te betalen?
|
born2bewild heeft al geantwoord in mijn plaats, zie ik.
Uit termijnrekeningen, kasbons, obligaties, uitgifte van aandelen, ... kortom: door het aantrekken van eigen vermogen (aandelenkapitaal) of door het letterlijk en ondubbelzinnig
lenen van geld.
In de huidige situatie is het namelijk absoluut niet duidelijk of een zichtrekening en een spaarrekening een lening zijn van de klant aan de bank, of niet. Typisch aan een lening is dat er een vastgestelde termijn is. In dat opzicht zijn zichtrekeningen geen lening. Maar banken gebruiken die zichtrekeningen wel als lening, en dat zorgt voor problemen.
Er moet volgens mij een ondubbelzinnig onderscheid gemaakt worden tussen leningen enerzijds (kasbons, obligaties, en echte termijnrekeningen) en deposito's anderzijds. Een deposito is een inbewaargeving, en net zoals voor alle andere vormen van bewaargeving zou hiervoor moeten gelden dat de bewaarder de goederen niet voor zichzelf mag gebruiken: ze moeten op elk ogenblik beschikbaar blijven voor de cliënt. Uiteraard mag de bank daar wel een bewaarloon voor aanrekenen, tenslotte is het voor klanten enorm voordelig dat ze hun geld niet onder de matras moeten bewaren maar dat het veilig in een bank ligt.