Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door GC
Dat idee heb je gepikt bij Nobel-prijswinnaar Amaryata Sen. Ik vind het een verkeerd uitgangspunt. De vraag moet omgedraaid worden: hoe zou in een land met hongersnood een "democratisch" land kunnen ontwikkelen? Ik zie dat nog niet snel gebeuren  |
Interessante opmerking.
Maar een land dat redelijk democratisch was, Zimbabwe, had lang geen hongersnoden. En nu er een dictatoriaal leider is ontstaat er wél hongersnood.
Ik weet dat jullie geen Stalinisten zijn, maar exact hetzelfde gebeurde toen Stalin in 32-33 afrekende met de koelakken in Oekraïne.
Volgens de overheid was er een kartel van die hereboeren om de prijs hoog te houden. Daar werd op ingegrepen door quota's en het inbeslagnemen van graan.
Resultaat was dat de stimulans om veel te produceren weg was, en ook veel graan volgens de zwarte markt verhandeld werd. Het aantal slachtoffers werd daar geschat op 7 miljoen.
Mao dan. Vergelijkbaar verhaal. Hier moesten de kleine boertjes samengaan in coöperatieven en in staalfabrieken op het platteland gaan werken. Resultaat: wederom impuls om uit eigenbelang veel te produceren weg en ander resultaat 30 miljoen doden tussen 59 en 61.