GVA 9/1/04 Het zal de PS een zorg wezen. UNIOP, Dassault, Agusta, Cools, het kan ze allemaal niet deren.
De Parti Socialiste zat in het oog van de affaire-Cools. Beter: de affaire-Cools zat �*n de PS. Op het eerste gezicht een vervelende zaak voor een politieke partij. Zeker als het om een partij gaat die zich graag met een aureool van heiligheid en correctheid omhult. Die voortdurend met het vingertje klaarstaat om anderen te vertellen hoe het moet. Die Vlaanderen constant lessen in politieke ethiek, deontologie en democratie meent te moeten geven.
Ambetant, toch?
Neen dus. Want de PS zou de PS niet zijn, moest zij ook maar één gram betrokkenheid, schuld of spijt bekennen. Het is alsof André Cools, Alain Van der Biest en Guy Spitaels nooit hebben bestaan of lid zijn geweest van de partij. Méér. De Franstalige socialisten gebruiken het proces-Cools om zichzelf wit te wassen.
Het moet aantonen dat, eindelijk, "le nouveau PS est arrivé". Ook al klopt daar in werkelijkheid niets van. De wereld is aan de durvers. Tot over z'n oren in een moordcomplot zitten en die zaak gebruiken als ultiem bewijs voor de herwonnen onschuld... Il faut le faire.
Nu heeft de PS natuurlijk ervaringen in dat soort dingen. De partij overleefde op het einde van de vorige eeuw de UNIOP-, Dassault- en Agustaschandalen. Een paar kopstukken liepen zware veroordelingen op. Onder hen Guy Coëme, een man die nu volop aan zijn come-back werkt.
In een normaal land zou een politicus als ex-minister Coëme zich levenslang terugtrekken in een klooster of een ander van de buitenwereld afgesloten oord. Hij zou het zeker nooit meer in zijn hoofd halen nog mee te doen aan verkiezingen. Maar bij de PS kan dat dus allemaal.
Hier worden politici en politieke partijen die zich in het verleden hebben bezondigd aan smeergeld- en aanverwante praktijken, zelfs beloond door de kiezer. De PS is in Wallonië nog nooit zo machtig geweest als vandaag. Zij doet er ongeveer wat ze wil. Ook in het federale België. Door de lankmoedigheid van de andere partijen.
Hier is men merkwaardig vergevingsgezind tegenover een partij die steeds heeft geweigerd het boetekleed aan te trekken. Die integendeel hautain blijft vasthouden aan haar ideeën, gewoontes, én boegbeelden. Want naast de reeds aangehaalde Guy Coëme zijn er immers ook nog Guy Mathot, Philippe Moureaux en José Happart. Op dit ogenblik spelen zij nog steeds een min of meer belangrijke rol binnen de partij. Alhoewel ze verre van onbesproken zijn. Wisten zij werkelijk niéts af van de moord op André Cools? Of hebben zij misschien in stilte laten begaan, zoals op het proces is beweerd? Hebben zij het gerechtelijke onderzoek tegengewerkt? Het is niet volledig uitgeklaard. Laat ons voorzichtig blijven en het zo stellen: weinigen geloven dat het kabinet-Van der Biest alléén achter het moordcomplot zat...
Het zal de PS een zorg wezen. UNIOP, Dassault, Agusta, Cools, het kan ze allemaal niet deren. [size=6]Op naar de volgende verkiezingsoverwinning. En Elio Di Rupo wordt de volgende eerste minister.[/size]
|