Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door manta
Dus ... Als je niets zegt , dan weet het ook niet dat er iets mis mee is en kan het er ook geen schuldgevoel over hebben ...
Moest het genetisch vastliggen , dan zou een baby zich al schuldig voelen over die stinkende pamper die zijn/haar ouders mogen verversen ...  |
Ik denk dat schuld onvermijdelijk is voor sociale wezens, zoals de mens. Doordat we samenleven met mekaar, botsen we soms. Maar toch worden we dikwijls gedwongen om verder samen te leven na kwetsuren. In dat geval is schuld niet per sé negatief. Want berouw werkt helend en genezend.
Schuldgevoelens zijn geen dingen waarin je je moet wentelen, maar waar je positief moet mee omgaan om misstappen te 'plaatsen' en er uit te leren, (Bv. gedetineerden in de gevangenis, maar ook minder spectaculaire gevallen) om zich zo nadien te reïntegreren in de samenleving.