Brussel, hoofdstad van Vlaanderen
Brussel is historisch gezien een Nederlandstalige stad. Uit een systematisch onderzoek van alle bewaarde documenten die voor 1500 door Brusselse instellingen werden opgesteld, blijkt dat minder dan 5 procent hiervan in het Frans werd opgesteld. Op het einde van de achttiende eeuw en na het ontstaan van België werd het openbare leven echter volledig verfranst. Het onderwijs en de administratie waren eentalig Frans. Wie carrière wilde maken, moest Frans kennen. Door de sociale druk en omdat er nauwelijks Nederlandstalig onderwijs bestond, stuurden veel Vlamingen hun kinderen naar Franstalige scholen.
Ook mede door het toenemende aantal vreemdelingen die zich in de hoofdstad vestigden, zakte het aandeel van de Nederlandstaligen in Brussel van 90 procent in het begin van de negentiende eeuw tot zowat 15 procent op het einde van de twintigste eeuw. Niettemin is en blijft Brussel de hoofdstad van Vlaanderen.
Binnen België is Brussel verloren
Tegenstanders van de Vlaamse onafhankelijkheid werpen op dat een zelfstandig Vlaanderen Brussel zal verliezen. We moeten echter vaststellen dat binnen de Belgische context deze stad voor Vlaanderen al verloren is. De enige mogelijkheid om Brussel voor Vlaanderen terug te winnen, is precies de onafhankelijkheid.
De Vlaamse en de Brusselse economie zijn zeer nauw met elkaar verweven. Honderdduizenden Vlaamse pendelaars zijn overdag aanwezig in Brussel. Zaventem, de internationale luchthaven van Brussel, bevindt zich op Vlaams grondgebied. Brussel maakt dus om historische, culturele, geografische en economische redenen onlosmakelijk deel uit van Vlaanderen. Brussel kan uiteindelijk niet zonder Vlaanderen.
Vlaanderen biedt Brussel een aantrekkelijk toekomstproject als hoofdstad van Vlaanderen en als internationaal venster op de wereld. In een onafhankelijk Vlaanderen blijft Brussel zijn tweetalig statuut behouden. De Brusselse Franstaligen kunnen hun aparte identiteit behouden door garanties op taalkundig, cultureel en onderwijsvlak. Zij zijn dan volwaardige Vlaamse staatsburgers met dezelfde rechten en plichten. Dat zoiets perfect mogelijk is, bewijzen ook buitenlandse voorbeelden. Denken we maar aan Helsinki, de tweetalige (Fins-Zweeds) hoofdstad van Finland. Het spreekt voor zich dat het onafhankelijke Vlaanderen de taalwetten in Brussel wél correct zal toepassen.
http://www.vlaamseonafhankelijkheid.be/