[Knuppel]

Alarm!

Verontrustend. Dat is het minste wat we moeten zeggen over de groter wordende kloof tussen de prestaties van allochtone en autochtone leerlingen aan onze scholen en universiteiten. Het geeft geen pas deze groter wordende waterscheiding exclusief in de schoenen van de Vlaamse overheid of de minister van Onderwijs Frank Vandenbroucke (SP.A) te schuiven. We zijn als samenleving domweg jarenlang blind gebleven voor de dwingende noodzaak al onze nieuwkomers te emanciperen. We hebben onvoldoende geanticipeerd op de multi-etnische en socio-culturele demografische realiteit die, net als overal elders in Europa, ook in Vlaanderen gestalte krijgt. Vandaag krijgen zowel de allochtone als de autochtone gemeenschap de kous op de kop en de rekening gepresenteerd. De schooluitval bij jonge allochtonen is veel te groot. Hardleerse kwajongens geven de voorkeur aan een leven als rondlummelende spijbelaar. Terwijl er 113 knelpuntberoepen kunnen worden opgelijst en bedrijven met een vergrootglas naar goed opgeleide en gemotiveerde medewerkers zoeken. Ja, er is wel degelijk sprake van verwerpelijk racisme en discriminatie wanneer Mohammed of Fatima naar een baan hengelen. Maar er is ook een andere realiteit waar we niet blind voor mogen blijven. In het Vlaams-Brabantse Zellik is de werkloosheid laag en het aantal vacatures hoog. Aan de andere kant van de Brusselse ring, in Molenbeek, is de werkloosheid gevaarlijk groot geworden. Maar, en dat is vreselijk, niemand steekt die ring over. Niet alleen moet er aan arbeidsmobiliteit worden gewerkt, het tragische is dat een hoop jonge gasten van allochtone komaf de meest essentiële basisvaardigheden mist om een baantje aan te pakken. In tal van gezinnen in onze grootstedelijke omgeving wordt thuis een andere taal gesproken dan de onderwijstaal. Nog te veel ouders hebben geen band met de school waar hun koters geacht worden in het gareel te leren lopen. Intelligente en talentvolle moslima's wordt de toegang tot het hoger onderwijs ontzegd. Net als overal in Vlaanderen wordt nog te vaak de verkeerde studiekeuze gemaakt. Terwijl chemie, techniek, bouw en mechanica smeken om personeel, wil niemand nog een overall aan. Het meest verontrustende cijfer dat de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling naar voren brengt? Tien procent van de leerlingen van de tweede generatie kan onvoldoende lezen en rekenen om zich in het leven van elke dag staande te houden. Hier past maar één woord: alarm. Zonder dat we ons daar voldoende van bewust zijn, is sluipend en stilletjes een subproletariaat in de maak, net als in de eeuw van Daens. Het kan echt niet langer dat op deze manier zoveel menselijk, intellectueel, sociaal en creatief kapitaal verloren gaat. Het is de verantwoordelijkheid van eenieder deze tikkende tijdbom te helpen ontmijnen.
mda