Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door kelt
Toen de Amerikaanse burgeroorlog begon,in 1861 "ontdekten" de Confederate States of America dat zowat 30% van hun jonge mannelijke bevolking uit "zwarten" bestond (slaaf ,half-vrij of vrij).Daaruit kon,over het algemeen,niet gerecruteerd worden gezien hun "economische waarde voor hun meesters",uit officiele racistische motieven,en omdat het,begrijpelijk,onbetrouwbare soldaten zouden zijn(voor de CSA dan;niet voor de US zoals al snel bleek)
Een paar honderduizend jonge blanke mannen stierven vervolgens in het Uniform van de "Confederate States of America",onderandere,zoals het cynisch opgemerkt werd,opdat een paar duizend ouwe blanke mannen hun slaven zouden kunnen houden.De echte droom,die waard om voor te vechten, van "één continent meerdere onafhankelijke Staten" en "een land vrij van usurpatie van macht door de geldbaronnen in Washington" ging ondertussen met al die jonge "rebels" mee in het graf.....  |
Je mist een aantal serieuze details hier. Ten eerste telde het zuiden meer vrije zwarten dan het noorden (met een kwart miljoen, een tienduizendtal meer ongeveer). Ten tweede, sinds hun optreden bij de Slag bij New Orleans, waren vrije zwarten vooral aanwezig in zogenaamde
state militia. Daarom werden ze nooit opgomen in de officiële statistieken van het Confederale leger; maar ze waren wel gekwartierd in verscheidene steden als Charleston, New Orleans, &c.
In de regel kon men uiteraard ook geen zwarten opnemen als reguliere soldaten. Die erkenning zou bepaalde standpunten van de Confederale overheid gewoonweg onderuit maaien, ook al was de leidraad van de "burgeroorlog" niet slavernij. Toch stelden aardig wat zwarten zich kandidaat als kok, bediende, "logistiek medewerker", &c. in het leger.
Eigenlijk kon het de meeste
slaven in het zuiden weinig schelen. Zelfs toen Lincoln eindelijk besloot van slavernij een breekpunt te maken met de Verkondiging van Emancipatie (1863!), was er geen massale ontvluchting. Het was ook een rode draad van het Confederale leger om zwarten die in het Federale leger dienden, als krijgsgevangene te nemen, en daarmee hun status als regulier soldaat te erkennen.
Vanaf 1864 werd er ook actief geijverd binnen de Confederatie om slavernij af te schaffen zodat zwarten regulier in het leger opgenomen konden worden. Dat was niet altijd pragmatisch, vanuit een blank oogpunt beredeneerd. Ook Lee steunde dit. In 1865 werd slavernij in de resterende Confederale gebieden ook de facto en voorbereidend de jure afgeschaft. Het was te laat, natuurlijk.
Bij de herdenking voor vijftig jaar Gettysburg was de organisatie trouwens vergeten een locatie te reserveren voor de zwarte Confederalen. Een leuke anekdote, want de blanke oorlogsveteranen namen hun zwarte medestrijders gemoedelijk mee naar hun kamp.