't Is weer pijnlijk duidelijk.
De N-VA'ers schrikken zich een hoedje wanneer hun partij in de spotlights verschijnt bij het uitlichten van het autoritaire, dictatoriale kamp.
Hun gekronkel en gedraai, zowel met standpunten als met woorden, bedoeld om die schandvlek uit te wissen, is weinig hoopgevend voor de nabije toekomst.
Overtuigd van hun grote democratische gelijk, huilen de N-Va'ers van verontwaardiging en onbegrip, wanneer
zij voor de verandering, terecht beticht worden, zichzelf wederrechtelijk het jasje van democraat aan te meten.
Hun onbegrip is vergefelijk. Ze lijken niet eens op de hoogte te zijn van wat hun partijbonzen op demagogische wijze door de strot ramden op partijcongressen.
Als een razende Roeland, vaak totaal naast de kwestie, reageren ze dan wanneer Jos, met (grond)wetteksten en congresteksten in de hand, zwart op wit aantoont, dat het regeermodel dat de N-VA bepleit, slechts een verouderd subsidiair-autoritair, bijna oligarchisch model is: een strop die de N-VA-lemmingen juichend rond hun hals lieten leggen.
Beschamend,
hoe zogezegd kritische geesten, extatisch smakkend de dode mus opsmikkelen, van pseudo-inspraak via raden en comités. Ze beseffen (nog?) niet dat in een
échte democratie
de burgers de macht delegeren, zolang het hen opportuun lijkt, en
niet de zelfverklaarde elite van verplicht verkozenen, die tegen de wil van de burgers in handelt, vaak enkel naar eigen goeddunken vol dédain voor wat onder de mensen leeft.
Hilarisch,
of eigenlijk toch bedroevend, hoe N-VA'ers systematisch blind blijven tekeer gaan, tegen iedereen die hen probeert de ogen te openen voor het trieste negeren van wat ware democratie inhoudt, door een machtsgeile partijtop, die, nog voor ze ooit aan het bestuur actief mochten deelnemen, reeds druk doende is, hun nog niet eens verworven machtspositie te consolideren.
Ergerlijk,
hoe N-Va'ers hun geesten laten verlammen en hun blik laten vertroebelen, door praatjesmakers-koppelverkopers en volksverlakkers, die op leugenachtige wijze een kat in een zak verkopen voor een smakelijk konijn. Ze stralen van kinderlijk geluk wanneer ze hun ideetje mogen inspreken op het antwoordapparaat van hun Groote Leiders. Het ding staat onbeluisterd in een rommelkast te draaien, daar niet van, maar ze zijn al lang tevreden met wat hen als democratisch
voorgespiegeld wordt.
Bedankt, Knuppel en Jos.
We staan politiek-ideologisch niet aan dezelfde kant, maar ik geniet van jullie pareltjes van zuivere democratische reflexen, dewelke jullie, de een al wat geduldiger dan de andere, blijvend voor de zwijntjeskudde van particraten en partijlemmingen blijven uitstrooien. Velen ontwaarden reeds de glans van jullie gedachtengoed.
Keep up the good work.
Hoe ging dat ook alweer over niet slagen maar toch volharden...........
