Op deze schone lap gepost door 'Rudy' onder een draad met negationistisch tintje, heb ik volgend antwoord gevonden. Eronder vindt u een analyse van deze tekst, die ik gister in DS vond. Uitstekend, en ik vind hem te goed om hem onder een negationistisch getinte draad te verspillen.
**************
In 1978, bijvoorbeeld, zag de VN-commissie voor de Rechten van de Mens zich verplicht een paragraaf over de Armeense genocide schrappen. En ook in het Amerikaans Holocaustmuseum moest deze blijkbaar aparte genocide buiten beeld blijven. Uiteindelijk herinnert alleen een uitspraak van Hitler er nog aan: 'Wie tenslotte heeft het vandaag nog over de uitroeiing van de Armeniërs?' (Hitler zei dat vlak voor de inval in Polen op 1 september 1939, kwestie van zijn generaals tot meedogenloosheid aan te sporen).
Een zestal weken geleden herzag de Anti-Defamation League (ADL), een Amerikaans-Joodse drukkingsgroep, haar jarenlange weigering om de Armeense genocide te erkennen. Turkije was in alle staten en wendde zich tot Jeruzalem. De Turkse premier Erdogan belde president Shimon Peres op, die contacteerde de voorzitter van ADL en die maakte publiek dat het om een puur semantische zaak ging en de ADL in elk geval tégen de resolutie was.
Ook in eigen land kennen we er wat van. Eind 2005 stapte Simon Gronowski (ontsnapt uit het twintigste konvooi naar Auschwitz waar een deel van zijn familie omkwam) op als voorzitter van de Union des déportés Juifs de Belgique omdat men het daar niet pikte dat hij op de jaarlijkse herdenkingsdag voor Joodse slachtoffers een Tutsi had laten spreken en het jaar daarop een Armeniër aan het woord wou laten. Banalisering van de Shoah, ongepast vermengen van genocides!
(...)
Armeniërs én Turken, schreef de Israelische krant Haaretz gisteren, zijn ervan overtuigd dat de weg naar erkenning als genocide over Jeruzalem loopt. Maar de 'Armeniërs, ook de twintigduizend in Israël, weten dat de weg naar erkenning van hun holocaust nog lang is en met ontgoocheling geplaveid'. Ze begrijpen ook dat de die erkenning van geen betekenis is op het toneel van de wereldpolitiek, niet opweegt tegen 'strategische Amerikaanse en Israëlische belangen in conflicten met Syrië en terrorisme, en de Turkse nationale trots'.
door Gie van den Berghe (gastdocent aan de universiteit Gent)
uit DS van 12/10/07[/quote]
En hier is het antwoord op de Gie van den Berghe, gisteren in De Standaard verschenen:
************************************************** ***********
http://www.standaard.be/Artikel/ Det...elId= RH1J5IVB
donderdag 25 oktober 2007
HALVE WAARHEDEN OVER GENOCIDE
Israël (en de Joden) zijn verantwoordelijk voor de ontkenning van de Armeense genocide. Dat lazen we in het opiniestuk van Gie van den Berghe (DS 12 oktober), een artikel vol halve waarheden, historische fouten en onlogische redeneringen. Deze slordige en tendentieuze tekst vraagt om een reactie.
1. In tegenstelling tot wat Van den Berghe beweert, erkende Frankrijk de Armeense genocide niet pas vorig jaar, maar op 29 januari 2001. Blijkbaar verwart Van den Berghe de wet die toen werd gestemd met de in 2006 genomen beslissing om negationisme in verband met die genocide strafbaar te maken.
2. Hij merkt op: 'Beeld je even in dat we dit na de tweede wereldoorlog tegen de Duitse daders en Joodse slachtoffers hadden gezegd'. Hij vergeet het Neurenbergtribunaal (1946-1949) om te oordelen over de nazimisdaden tegen de menselijkheid. Vindt hij er graten in dat de Jodenuitroeiing veroordeeld werd als een misdaad tegen de menselijkheid?
3. Zijn uitdrukking dat de Armeniërs 'naar de andere kant van Turkije werden versleept', is ernaast. Dat land bestond toen nog niet. Tot en met 1921 was er wél het Ottomaanse rijk. In de huidige situatie is die 'andere kant' Syrië en Irak.
4. Hij stelt als historische waarheid voor dat Hitler gezegd heeft: 'Wie tenslotte heeft het vandaag nog over de uitroeiing van de Armeniërs?' Er bestaat hiervoor geen enkel formeel bewijs.
5. Ook over het Amerikaanse Holocaustmuseum geeft hij foutieve informatie. In de bibliotheek staan ettelijke boeken over de andere genocides. In de boekhandel zijn documenten te koop over die genocides en onderzoek op de website levert tientallen referenties op. Ook Darfour komt uitgebreid in beeld en er is niet één, maar een reeks verwijzingen naar de Armeense genocide. Dat is ook in de catalogus na te lezen. Zijn bewering dat 'deze blijkbaar aparte genocide buiten beeld moet blijven' is vals.
6. Het is niet de mening van de Israëlische krant Ha'aretz dat Armeniërs en Turken ervan overtuigd zijn dat de 'weg naar de erkenning van de Armeense genocide' over Jeruzalem loopt. Het is de weergave van een citaat in de krant, een uitspraak van de Armeense aartsbisschop Shirvanian van Jerusalem. De krant vergelijkt die uitspraak met 'de Protocollen van de Wijzen van Zion', een berucht antisemitisch pamflet van Russische oorsprong.
7. Volgens de auteur wonen er 20.000 Armeniërs in Israël. Volgens de recentste statistieken van het ministerie van Binnenlandse Zaken bedraagt hun aantal 5.000 (burgers én residenten).
8. Zijn uitspraak over M. Gronowski in verband met de herdenkingen in Mechelen is ook fout. Gronowski was geen voorzitter toen een Tutsi het woord kreeg en wat hij een probleem noemt met een Armeense vertegenwoordiger heeft zich voorgedaan tijdens de vijftigste herdenking waar ook zigeuners en andere slachtoffers, die vanuit de Mechelse Dossinkazerne gedeporteerd werden naar de nazi-uitroeiingkamp en, het woord kregen.
Aangezien de historicus negationisme over de Armeense genocide in de schoenen van de Joden en Israël probeert te schuiven, herinneren we hem aan officiële Israëlische en Joodse reacties die deze genocide veroordelen: E. Wiesel en Y. Bauer, de Israëlische ministers Y. Beilin en Y. Sarid, enzovoort. Als van den Berghe de actualiteit volgt, weet hij dan niet dat heel wat Joodse organisaties druk uitoefenden op de politieke partijen om het negationisme over de Armeense genocide strafbaar te maken? Een positieve actie van de 'Joodse lobby', wellicht?
De auteur moet ook anderen de les niet spellen over Darfour. Terwijl heel wat leden van de Joodse gemeenschap zeer actief zijn om deze genocide aan te klagen, lazen we over dat drama nooit een opiniestuk van zijn hand, noch was hij op een of andere manifestatie te zien.
Verder verzwijgt Van den Berghe belangrijke feiten. Zoals dat tot nu toe maar één moslimland de Armeense genocide heeft erkend: Libanon, met zijn 120.000 Armeniërs. De andere landen weigerden. Hij verzwijgt dat een Euro-Armeense Federatie er begrip voor toont dat de aanwezigheid van een Joodse gemeenschap met 25.000 leden in Turkije het voor Israël moeilijker maakt om een standpunt in te nemen. Die gemeenschap heeft het al moeilijk: het grote succes van antisemitische boeken in de boekenwinkels en de recente aanslag op de synagoge in Istanbul wijzen erop.
Heeft Van den Berghe dezelfde roeping als de president van Iran, namelijk de vernietiging van het Europese Jodendom door de nazi's banaliseren ten overstaan van andere genociden? En aangezien dat wettelijk verboden is, roept hij op om eerst de wet op het negationisme te ontkrachten zodat zijn 'inspiratie' niet meer aan banden zou gelegd worden.
Van den Berghe zet feiten en citaten naar zijn hand, schrijft zonder bronverwijzing of sjoemelt met bronnen. Foute argumenten moeten de tegenstander de mond snoeren maar hij laat het na zijn eigen stellingen naar waarheidsgehalte te toetsen.
Tot slot een anekdote: naar aanleiding van de voorstelling van een boek van Prof. Smelik in het Joods museum in Mechelen vroeg Van den Berghe 'wat nu het verschil tussen antisemitisme en antizionisme is'. Iemand uit het publiek antwoordde: 'Als u dat niet weet, stop dan met erover te schrijven.' Doen!
Yves Van de Steen is medewerker tijdschrift Auschwitz stichting. Lieve Schacht is historica.
Deze bijdrage werd door een zestigtal mensen mede ondertekend. Hun namen, en de opiniebijdrage van Gie van den Berghe waarop dit stuk een reactie is, vindt u op:
www.standaard. be/meningen