[Desiderius]

Oorspronkelijk geplaatst door BitterSweet

Als ik zo eens naar de wereld kijk en mijn gedachten ga ordenen,dan merk ik dat ik niet zo blij ben met de wereld waarin in leef.
We worden bijna gedwongen om in een wereldorde te leven die volledig bepaald wordt door de groten der aarde nl.de machtigen van de industrie en de politiekers die naar hun pijpen dansen.

D�*t, mijn beste BitterSweet, is een vaststelling van alle tijden... De economie drijft de samenleving aan; dat is nu eenmaal een onontkomelijke realiteit en alles wat we voorts nog te betekenen hebben, wordt erdoor geconditioneerd. Politiek staat inderdaad ten dienste van de onderliggende economie: kijk maar eens naar het soort bestuurders dat je krijgt in agrarische, v. industriële gebieden. Als er vandaag ook cultureel breuklijnen bestaan tussen Noord en Zuid in dit landje (van drie keer niks, in termen van oppervlakte), dan zijn die allemaal gekoppeld aan een economische realiteit.

De economisch machtigen liggen inderdaad continu op de loer om zich te kunnen bedienen van de staatsmacht; het geeft hen immers een soort shortcut voor de harde wetmatigheden van de 'vrije markt'. Véél gemakkelijker is het om te kunnen opereren onder de paraplu van een door de staat in stand gehouden monopolie of instapdrempels. De uitdaging bestaat erin om net d�*t te beletten. Minder staat dus, in plaats van méér...

Oorspronkelijk geplaatst door BitterSweet

Steeds meer en meer kleine zelfstandigen moeten afhaken en de boel sluiten,zij kunnen immers niet meer wedijveren met de multinationals of de grote bedrijven,de vrijheid van keuze is beperkt(wat betreft zelfstandigheid).

Dat heeft vooral te maken met het feit dat ons ondernemersklimaat ronduit rampzalig is. Ga eens rondvragen bij de schoolverlaters hoe groot de ambitie nog is om als zelfstandige aan de slag te gaan? I rest my case.

En dat heeft dan weer te maken met het cultiveren van een soort 'ambtenarenmentaliteit' bij de mensen: een goede vaste maandelijkse 'pree', goede sociale vangnetten en vooral de ambitie om elk risico (cq. verantwoordelijkheid) uit te sluiten. Meer dan anderhalve generatie is er hier door geïndoctrineerd. En daar plukken we nu de vruchten van.

Wat die keuzevrijheid betreft: er is vandaag zéér veel keuze; wie bewust consumeert (of -mindert) komt meer aan z'n trekken dan ooit tevoren. Niet de grote cultuurpessimist uithangen hier...

Oorspronkelijk geplaatst door BitterSweet

En eens men bij de grote bedrijven de tegenstand van kleine ondernemers heeft opgruimt kan men beginnen met alles te decentraliseren,om daarna winsten te gaan zoeken in andere goedkopere landen en met minder personeel .
De werknemers worden als en noodzakelijk kwaad gezien omdat ze nooit helemaal uitgeschakeld kunnen worden,tot spijt van de aandeelhouders die het kapitalisme benutten om er zelf beter van te worden.
Ik beschouw het kapitalisme en het liberalisme als een neergang in de wereld.

Het echte gevaar zit niet in het delocaliseren van arbeid die geen dooie mus in het rotverwende, rijke westen nog wil uitvoeren. Het echte gevaar zit in het feit dat we hier met te weinig mensen zullen zijn om de arbeid waar wél vraag naar is, nog langer uit te voeren. Uw zelfstandige bakker... vindt die überhaupt nog een bakkersgast? Of mag die -eens op pensioengerechtigde leeftijf- z'n zaak sluiten? Bakkers verdienen nochtans niet slecht hun brood hoor...

Het is voorts een fout te veronderstellen dat werknemers gezien worden als een 'noodzakelijk kwaad'; het enige wat men daarin ondervindt is de economische wetmatigheid van de vrije markteconomie. En voordat je al té hard tegen het 'kapitalistische karretje' begint te trappen ('t is populair tegenwoordig...); vergeet niet dat het net dat kapitalisme en liberalisme is geweest dat je die gouden paplepel in de mond gestopt heeft en je nu toelaat om als een rotverwend kindje te zagen dat 'papa en mama' je te weinig beschermen in deze grote boze wereld. Want zo komt het over. Ik neem aan dat je nooit in het Berlijn van de jaren '70 bent geweest en daar het verschil gezien hebt tussen West en Oost; tussen de welvaart en de 'vrijheid' (hoe relatief ook) en de sombere troosteloosheid aan de andere kant van de muur. D�*�*r was immers geen 'kapitalisme' en geen 'liberalisme'. Ik vraag me soms af welk pilletje je zou kiezen eens voor zo'n keuze gesteld: het blauwe of het rooie...

Oorspronkelijk geplaatst door BitterSweet

Het openen van bepaalde markten is alleen beschikbaar voor grote ondernemers en de concurrentie die prijsdaling voor de consument met zich meebrengt is van tijdelijke aard.

Geef daar concreet eens wat voorbeelden van, want dat lijkt me nogal gratuit als uitspraak.

Oorspronkelijk geplaatst door BitterSweet

Met heimwee denk ik terug aan de tijd toen de kleine man nog enige inbreng had in de zelfstandigheid en er nog met enige tevredenheid en overschot zijn winkeltje kan opendoen,en geloof me die zijn er steeds minder en minder.
Versta me niet verkeerd hoor,vroeger was er minder dan nu maar het leven was eenvoudiger,prettiger en warmer.

Ik zou mensen ook wat ondernemender willen zien; ik zou ook wat meer 'schwung' willen zien in die anders zo grijze massa die zich dagelijks de ochtendspits insukkelt om -ambtenaargewijs- z'n jobke te doen. Maar om d�*t te realiseren, zal je moeten snijden in een aantal mechanismen die vooral door die zo gehate 'liberalen' vaak op de korrel worden genomen: je weet wel: die sociale vangnetten en die door de vakbonden zo verdedigde 'verworvenheden'.

Een kleine zelfstandige vandaag kan nog heel goed z'n brood verdienen, maar hij moet daarbij vooral rekenen op z'n inventiviteit en snelle reflexen om de grote knapen voor te blijven. Als ge het zoveelste boetiekske in de Veldstraat opent zonder echt iets nieuws/vernieuwends te brengen, dan lonkt het faillissement binnen de zes maand. Ik kan ze zo voorspellen... de mislukkingen van morgen. Moet je echt geen genie voor zijn hoor.

Het is een illusie te denken dat het vroeger allemaal beter, prettiger, warmer en wat dan ook is... Ik heb ook de neiging om nostalgisch te doen (wordt trouwens sterker met de jaren), maar dat is vals sentiment. Er is vandaag evenveel warmte als vroeger; ge moet er alleen open voor willen staan en u niet laten leiden door de angsten voor een veranderende wereld. D�*t is de ziekte vandaag: mensen voelen zich onzeker ondanks het feit dat we ons nog nooit zo verregaand hebben verzekerd (sociaal dan). Het zit vooral in het koppeke.

Allez, ik ga een pintje gaan pakken in het duivenlokaal in 't dorp. Nog wat keuvelen en dan genieten van een stoofpotje met frietjes. Deed ik twintig jaar geleden ook al en zal ik hopelijk binnen twintig jaar nog doen. (bij 'leven en welzijn', zei mijn grootva zaliger) Want uiteindelijk is er niemand die het voor jou zal uitstippelen, BitterSweet... ge moet uw eigen weg maken en genieten van elke dag dat ge gezond wakker wordt. Anders zijt ge slecht bezig en wordt ge maar een zuurpruim.