Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door nabat54
Dag Jos,
Je moet nu niet direct de oorlogstrom luiden!!
Ik zou hier nu , in vlaanderen, niet echt zeggen dat we aan "geweld" toe zijn.
|
Ik luid niet de oorlogstrom.
Wat ik zeg is dit: de onderhandelingen gebeuren onder een verzwegen druk. Ze moéten lukken, want anders komt er, wat De Gucht zedig noemt, een 'regimecrisis'.
Indien er geen regering komt, dan handelt het staatsapparaat volgens de wil van diegenen, die in dit apparaat het sterkst zijn ingeplant. Dan kan dat staatsapparaat boycots gaan houden en chaos gaan uitlokken tegen diegenen, die minder sterk in dat apparaat zijn ingeplant.
Met andere woorden: zo'n 'regimecrisis' heeft geen ongerichte effecten, maar gerichte effecten. De onderhandelaars beseffen dat, en onderhandelen onder de druk van dat besef.
Het zijn onderhandelingen tussen twee partijen, die weten dat het zonder akkoord tot vechten komt, en die ook allebei weten, dat één van hen een pistool onder de tafel liggen heeft en de ander niet.
Met andere woorden: het zijn geen vrije onderhandelingen.
Citaat:
Dat de administratie u , en mij, ne kl**t kan aftrekken weten we allebei.
Als je met twee bent , moet je praten hé.
|
Er is een levensgroot verschil tussen '
met twee zijn' en '
gedwongen met twee zijn'. Tussen die twee situaties moet een haarscherp en consequent onderscheid gemaakt worden. De onderhandelingen betreffen een situatie van '
gedwongen met twee zijn'. Het gaat niet om twee partijen die van nature of vrijwillig een gemeenschappelijke zaak bestieren en samen kijken hoe de boel verder moet worden gerund. Het gaat over twee opgeslotenen in de cel België, waarvan de ene sterker staat dan de andere en waar de sterkere gebruikt maakt van zijn overwicht om de zwakkere te plunderen.
Voor een individuele Vlaming betekent dit, dat hij via een federale regering de machtsuitoefening annex financiële uitmelking ondergaat door politieke partijen zoals de PS, waarop hij zelfs formeel geen enkele elektorale greep heeft.