[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

U kent duidelijk het onderwijs niet van nabij.

Grote klassen? Waar haalt u het vandaan dat er vandaag andere getalsnormen van kracht zijn dan onder unitaire tijden (als ik ondertussen gepensioneerde collega's hoor spreken over klassen van dertig... dan weet ik wel hoe het nu zit). In onze school hebben we klasjes van maximaal twintig leerlingen en de directie van onze middelbare afdeling doet er alles aan om 18 als streefcijfer te halen in de eerste graad.

Een vaste benoeming is helemaal niet moeilijk. De vereisten zijn: drie jaar voltijds dienst in eenzelfde school of scholengemeenschap (of wat daaraan is gelijkgesteld), een overeenkomstig diploma met de onderwezen vakken of gelijkgestelde ervaring, eenmalige inspectie. Dat is het dan. Natuurlijk valt niet iedereen binnen de prijzen, juist omdat er ook uren vacant moeten zijn. D.i. binnen een scholengemeenschap worden er vacante uren verdeeld. Als het vastbenoemd personeelsbestand reeds aan de limiet zit, kunnen er natuurlijk geen vacante uren uit het niets tevoorschijn worden getoverd. Alleen is er de laatste tijd een tamelijk grote afvloeiing waardoor er veel vacante uren vrijkomen.

Iedere directie streef ernaar leraren in de eigen school in te zetten. Dat bevordert de eenvoud van organisatie (stel maar eens een lessenrooster op van een heleboel leraren die in verschillende scholen les geven: een bijna onmogelijke taak!) en ook de sfeer binnen het lerarenkorps. Soms kan het gewoon niet anders, omdat jonge leraren soms in het middelbaar wel eens resturen krijgen of, in het lager onderwijs, een duobaan krijgen.

Kwalitatief staan we nog altijd heel sterk. Dat heeft bijvoorbeeld de Europese PISA-studie uitgewezen, waar we bij de top stonden voor taal, wiskunde en exacte wetenschappen. Ongetwijfeld is het niet meer zoals voorheen, maar dat is nu eenmaal algemeen in heel Europa. Jongeren hadden vroeger nu eenmaal meer tijd (gedwongen) voor studie. Als ik denk aan de collegetijd van vroeger, dan hadden jongeren niet veel om handen buiten studeren. Er was hoogstens de jeugdbeweging, maar veel van de verstrooiing die er nu is was er nu eenmaal niet. Er was geen 24u/24u tv, er was geen internet, geen gsm, enz. Ook jongeren die op internaat zaten indertijd, hadden een overvloed aan tijd die grotendeels werd ingevuld aan studie (denk maar aan die vele uren studie in de grote zaal). Jongeren leven nu eenmaal in een andere maatschappij, en dat heeft zo zijn weerslag. Of we dat nu jammer vinden of niet, het is een feit en het onderwijs kan nu eenmaal niet meer vanuit dezelfde beginselen werken zoals vroeger. In het onderwijs komt dan ook minder de nadruk te leggen op de parate kennis, maar wel op een aantal belangrijke vaardigheden die jongeren onder de knie moeten krijgen om te functioneren in onze maatschappij. Dat is nu eenmaal iets wat zich in heel Europa voordoet.

Bron naar die studie?
Lijkt me curieus dat ze ook private scholen hebben meegerekend.