Het is nooit een wijdverspreide gewoonte geweest om iedereen te groeten, en de mensen die zuur op straat kijken zijn zich gewoon ultiem bewust van hun nietige bestaan - waar niets mis mee is.
Het is daarbij nutteloos om in een dynamische situatie (zoals op straat) mensen te beginnen groeten - waar ligt de grens? Het is theoretisch al onhoudbaar.
Wat best zijn nut heeft, is het grijpen naar een begroeting in statische situaties: bij het betreden van een kleine winkel, een café en dergelijk.
Maar of je dan moet "ijveren voor" is iets waar ik zeer sceptisch tegenover sta.
__________________
Born but to die, and reas'ning but to err. (Pope)
|