[Mitgard]

Oorspronkelijk geplaatst door C2C

U kent misschien de metafoor van het rizoom, geformuleerd door Deleuze en Guattari: een horizontaal krioelende wortel die groeit waar het hem het beste uitkomt en daar opstoot waar de condities voor groei het mooist liggen. Een dynamisch, flexibel, open en onbegrensd concept.

Dit in tegenstelling tot het binaire denken, het statische denken in termen van tegenstellingen en monolitische 'blokken'.

Welnu, kunnen we de impasse rond ons staatsmodel niet doorbreken door zo'n radicaal rizoom-model uit te werken? Dat zou ons onmiddellijk uniek maken in de staatkundige wereldgeschiedenis.

Een zeer legitieme vraag is waarom er een overkoepelend België moet blijven bestaan. Maar even legitiem is: waarom zou er een soliede Vlaamse staat moeten bestaan, tegenover een soliede Waalse staat?

Waarom kunnen we niet veel postmoderner en flexibeler zijn, en zelfs het idee van een "natiestaat" helemaal opheffen? Want in een Vlaamse context is zo'n natiestaat zeer artificieel. Het rizoom-model overstijgt tegenstellingen en opent voortdurend nieuwe perspectieven en dialogen tussen gemeenschappen.

-In het rizoom-model werken we op bepaalde vlakken mee met de Walen, op andere blijven we dan weer ultra-autonoom, op nog andere werken we samen in een Benelux-verband, op weer andere met Nederland alleen. Het krioelende, flexibele rizoom-model dus.

-Dat zou een uniek concept zijn dat zeer goed aansluit bij de hedendaagse sociale, economische, politieke en technologische dynamieken.

In plaats van een "staat" zouden we spreken over de "Rizoom Regio" van Noord-Europa, of iets dergelijks. Wij zouden dan als eersten het oude concept van de natiestaat verlaten, en een nieuw tijdperk inluiden in de staatkundige wereldgeschiedenis.


Voorbij log en monolitisch denken, voorbij federalisme en confederalisme, voorbij de natie-staat. Op naar de toekomst?

weer zo iets trendy en hip uit de academische wereld.
lijkt me een ideaal systeem om het solidariteitsprincipe uit te hollen.