Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door duveltje382
Wat denk jij over vervroegde levensbeëindiging?
|
Ik kan me voorstellen dat mensen die in een uitzichtloze situatie zitten waarin er op quasi niets meer hoop is vroegtijdig uit het leven te willen stappen.
Ik wil daarbij wel een klemtoon leggen op het onderscheid tussen iemand wiens leven ècht uitzichtloos is (deze gevallen zijn zeldzaam, maar helaas, ze bestaan, bv. iemand met een ernstige ziekte die misschien eenzaam is en als enkel vooruitzicht nog de dood en het lijden daarvoor heeft...) tussen een gepercipieerde uitzichtloze situatie door een bewustzijnsvernauwing. (Zelfmoordgedachten).
Wat ik precies vind over zelfdoding, ga ik hier niet neerschrijven.
Wat betreft euthanasie, ben ik grotendeels akkoord met de huidge wetgeving die stelt dat het mag indien na grondig onderzoek door minstens twee onafhankelijke artsen (dacht ik) het uitzicht op het verdere levensverloop pessimistisch is en wanneer het de uitdrukkelijke wens van de patiënt zelf is.
Het probleem is dat er heel wat ruimte is voor interpretatie, maar tegelijkertijd is dat ook een sterkte want complexe situaties als deze waar heel veel emoties mee gemoeid zijn kan je nu eenmaal niet protocolleren met behulp van een wettekst. Iedere situatie moet afzonderlijk bekeken en beoordeeld worden.
Onze wettekst stelt wel dat het niet mag bij individuen onder een bepaalde leeftijd ... ik weet niet of ik het daar eens mee kan zijn. Is het niet nog onmenselijker om een kind onnodig te laten lijden dan dat kind te begeleiden op weg naar zijn dood?
Een interessante en boeiende kwestie die naarmate we met z'n allen ouder worden steeds meer aan maatschappelijk belang zal winnen, maar ik denk dat ik nog lang niet 'klaar ben' om er een sluitend antwoord op te geven.