Zoiets als het onderstaande dan ? Denk persoonlijk dat de wereld niet veel andere keuzes meer heeft dan samen te werken, het alternatief is niet echt hoopgevend. Trouwens, wat zou er mis zijn met een keertje samen te werken ? Als we hierover nadenken, dan pas zien we hoe absurd we nu bezig zijn. Zolans solidariteit een utopie, tja ... nog een lange weg te gaan, we zijn al zover ver dat nu ook de Walen al allochtonen zijn.
In het nieuwe besluitvormingsbestel wordt het subsidiariteitsbeginsel geëerbiedigd, beslissingen worden genomen op het laagste niveau waarop ze effectief zijn.
Het mondiale niveau is het hoogst niveau in het besluitvormingsbestel maar het is tevens het laagste niveau waarop vrede en veiligheid kunnen worden gewaarborgd en de mondiale stromen van goederen, technologie en geld in banen worden geleid. Dit is het niveau voor het coördineren van de informatie die door de wereldomspannende communicatiekanalen stroomt. Tevens is dit het niveau waarop de harmonisatie of wederkerige afstemming van internationale en nationale beleidslijnen, gericht op het bewaken van de integriteit en heelheid van de biosfeer, moet plaatsvinden.
Het internationale niveau is het niveau voor beslissingen die tot doel hebben de maatschappelijke en politieke aspiraties en belangen van naties in een bepaald deel van de wereld te coördineren. De economische en sociale organisaties van de ertoe behorende naties vormen het forum waarin gekozen vertegenwoordigers zich bezighouden met de afweging van de belangen en aspiraties van hun volken, met het doel deze te harmoniseren.
Het nationale niveau is gereserveerd voor de functies die per traditie door nationale grenzen werden uitgeoefend, zonder dat de desbetreffende instanties aanspraak maken op absolute soevereiniteit van hun nationale staat, terwijl er rekening wordt gehouden met de in andere fora genomen beslissingen, niet alleen boven, maar ook beneden het niveau van hun nationale staat.
Het plaatselijke niveau van besluitvorming is een forum dat uit de gekozen vertegenwoordigers van steden en plattelandsgemeenschappen bestaat. Zij coördineren de werkzaamheden van maatschappelijke en politieke instanties in regio’s, dorpen en steden, in rechtstreekse ruggespraak met hun electoraat.
De verantwoordelijkheid voor de veiligheid berust bij de federaties van nationale staten in de desbetreffende delen van de wereld. Grote, kostbare nationale legers met hun immense en uiterst gevaarlijke wapenarsenalen zijn afgeschaft. Iedere federatie houdt en klein en mobiel beroepsleger in stand dat door de lidstaten wordt gefinancierd en ‘bemand’. Omdat er niet langer nationale legers bestaan, is het gevaar dat de ene staat de andere staat aanvalt sterk verminderd en kunnen gezamenlijke vredeskorpsen iedere potentieel dreigende situatie aan.
Nationale regeringen blijven belast met de zorg voor binnenlandse veiligheid, die wordt gehandhaafd door middel van een eventuele nationale garde en/of een politiemacht. Zoals gezegd, is de zorg voor de buitenlandse veiligheid toevertrouwd aan de federatie van nationale staten in hun deel van de wereld. Hierdoor zijn enorme menselijke en financiële hulpbronnen vrijgemaakt voor maatschappelijke doeleinden waarvan de mensheid profijt trekt. Deze voordelen of ‘dividenden van vrede’ zijn al tientallen jaren bekend, maar ze waren niet te verwezenlijken voordat het gevaar op het gebied van de internationale veiligheid was teruggedrongen. De kleinere, meest welvarende landen hebben als eerste het project van internationale vredeshandhaving omhelsd. Hun voorbeeld werd gevolgd door de armere landen, en uiteindelijk ook door de vroeger militaire grootmachten : Rusland, China, Engeland, Frankrijke en de Verenigde Staten
|