Wat een oppervlakkig gedoe...
Om zonder of om met een televisiegenieke smoel rond te lopen, "wervend" te zijn of niet te zijn is Sp.a-Rood er nu al in geslaagd om een invloed te hebben binnen de Sp.a.
Om dit te doen als basismilitant is een ongelofelijk parcours.
Dat men hem dood probeert te zwijgen zegt genoeg: dat doet men niet met militanten die "onschuldig" of "saai" zijn, maar met mensen die men eerder vreest dan lief heeft.
Laat Machiavelli nu maar eens vanuit links worden geciteerd: "het is beter te worden gevreesd dan geliefd".
Ik had eerlijk gezegd van de bonzen verwacht dat ze een andere spreuk van Machiavelli gingen uitproberen: "Hou je vrienden dicht, maar je vijanden nog dichter", en dat ze hem gingen "inpassen", met allerlei beloften en loze leuzen.
Dat een journalist een opmerking van Erik:" dat het wel onlogisch is om mensen van buiten de partij (managers en Spirit) méér respect te vertonen dan mensen die er twintig jaar in werken, en of het misschien nodig is om eerst BUITEN de partij te gaan werken om er dan via de grote poort te worden binnengehaald" dit opblaast tot een breuk binnen de partij is natuurlijk hillarisch.
Het zal ondertussen voor wie de reactie van Erik en Sp.a-Rood militanten allerhand heeft gehoord wel duidelijk zijn dat de muis een berg heeft gebaard.
Journalisten moeten toch ook leven hé?
|