[Henry]

Gedurende de paarse regeerperiode kreeg ik steeds meer sympathie voor CD&V. Ik bewonder het feit dat CD&V, net als N-VA, voorstander is van "serieuze" politiek en de gratis-politiek en de "superbelastingverlagingen" hekelt.

Het verwondert me echter niet dat dit niet electoraal vertaald wordt.
CD&V-mandatarissen komen meestal in de pers over als machtsgeile, vechtende kleuters. Kijk maar naar het conflict De Clerck - De Crem bij de vorige verkiezingen. En nu is het weer zover:
- In Brussel ruziën Chabert en Grouwels.
- In Limburg werd de vernieuwing niet doorgevoerd.
- In West-Vlaanderen bijten Decaluwé en Martens elkaar de kop af.
- De Clerck heeft ruzie met Martens, Van Den Brande en de gebroeders Van Rompuy.
- Van Den Brande wil in Antwerpen niet wijken voor Inge Vervotte...

Hoe is dat toch mogelijk? Beseft CD&V niet dat de kiezer een hekel heeft aan dit soort spelletjes?
In de sp.a beslist Stevaert, niemand doet zijn mond open, en de "sympathieke" sp.a scoort electoraal...