Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door C2C
Wow, waar komt gij nu mee af. Dit is compleet passé want de intellectueel is juist helemaal terug.
Wat gij zegt is heel ninetees en stamt uit dezelfde periode van Fukuyama's "einde van de geschiedenis". Na 9/11 is de geschiedenis, de politiek, de ideologie, de intellectueel juist helemaal terug en with a vengeance.
De kleurloze, post-ideologische ninetees zijn compleet passé. Furedi's boekje was al achterhaald lang voor het gepubliceerd werd.
Nog nooit hebben intellectuelen zoveel massale aandacht getrokken, op lezingen, met bestsellers, op televisiedebatten.
|
Je haspelt hier een hoop ontwikkelingen door elkaar. Er is nooit een "einde van de ideologieën" geweest, behalve in de hoofden van iets te triomfantelijke "eerstewereld"-denkers �* la Fukuyama. Juist in die blinde jaren negentig konden intellectuelen nog eenmaal furore maken omdat het erop leek dat één "waarheid" gewonnen had en dat de claim op en het geloof in één waarheid dan ook gerechtvaardigd was. Daarna is dat hele geloof weer als een Twin Tower in elkaar gestort en heeft de intellectueel meer dan ooit aan geloofwaardigheid ingeboet. Alleen het entertainmentgehalte van sommigen houdt hen nog even in de schijnwerpers.
Citaat:
|
De vraag naar intellectuele scherpte en kritiek leeft volop terug bij het grote publiek dat de "lege" consumptie-onzin nu wel beu is, en meer diepgang en scherpte wil, meer waarheid en ideologische profilering.
|
Uiteraard is de vraag groot, zowel naar waarheid als naar ideologische profilering (en consensus!): mensen houden niet van onzekerheid.
Maar de vraag zegt niets over de hoedanigheid van het aanbod dat ze creëert. Intellectuelen zijn zelf producenten van consumptiegoederen geworden - goederen die perfect inwisselbaar zijn. Voor de oorlog in Irak? Wend u tot intellectueel A. Tegen de oorlog? Wend u tot intellectueel B. Het probleem is dat A en B niet meer tot een consensus komen (niets nieuws) of kunnen komen (wel van recentere datum), aangezien ze het zelfs niet meer eens zijn over de meest fundamentele uitgangspunten van het debat dat ze voeren (inclusief de universaliteit van het waarheidsbegrip) of over de criteria aan de hand waarvan het debat kan worden beslist. Je krijgt dan inderdaad, zoals je zelf stelt, méér waarheid, of beter: meer
waarheden - zoveel waarheden en zoveel stemmen dat er een inflatoire werking van uitgaat. 'Waarheid' wordt een compleet hol begrip dat iedereen mag claimen die luid genoeg roept. En met dat begrip sterft ook de intellectueel, die net de voornaamste behoeder van die waarheid was.