Citaat:
|
3. Toenadering vraagt ook een vorm van verzoening tussen de gemeenschappen. In de loop van onze geschiedenis zijn er zeker collectieve onrechtvaardigheden gebeurd. Het is van belang die wonden te boven te komen en alles in het werk te stellen om de goede verstandhouding in de hand te werken, teneinde samen een gemeenschappelijke toekomst op te bouwen. Die doelstelling is niet utopisch.
|
Deze merkwaardige passage uit de kerstboodschap van Albert II kan op weinig anders slaan dan op de historische achteruitstelling van Vlaanderen door de Belgische staat.
Als dat zo is, dan is deze koninklijke bekentenis, hoe klein ook, van historisch belang. Het betekent dat de hoogste top van de Belgische bourgeoisie deze zomer ingezien heeft dat ze niet meer terug kan, dat ze Vlaanderen niet langer onder controle kan houden, en dat er een kans is dat ze haar kar aan het keren is.
Dit alles is te danken aan het kartel, aan Yves Leterme en aan Bart De Wever, en aan de rustige vastberadenheid van de Vlaamse publieke opinie natuurlijk.
Deze tendens moet tenzeerste aangemoedigd worden. De koning kan zich niet beperken tot deze miniscule, op diverse wijzen te interpreteren vingerwijzing. Hij moet zich verder in dit spoor engageren en het tenvolle uitdiepen.
België moet Vlaanderen recht doen, en dat op de eerste plaats door zijn fout verleden in al zijn details op tafel te gooien. De kolonisatie van Vlaanderen door de Brusselse bourgeoisie, het staatsracisme tegen de Vlamingen, de poging tot culturele genocide en de uitschakeling van de democratie moeten erkend en gedocumenteerd worden.
De "vorm van verzoening" waar de koning uitdrukkelijk voor pleit vraagt een soort van waarheidscommissie, die dit alles onderzoekt, documenteert en op een officiële wijze erkent en vastlegt.
Het tij is werkelijk aan het keren in dit land.