[De Rode Willem]

Overval, gewapend, daders zijn spoorloos. Januari en dan zou dat de normale gang van zaken moeten zijn. Neen, niet omdat het nu eenmaal slecht weer is in onze kontrijen in deze duistere wintermaand, en de mensen dus noodgedwongen in een spannend boek duiken. U gelooft het nooit, maar dit was de inleiding van het verhaal dat de paniek moest keren.
Paniek ? Komaan Willem alweer aan het overdrijven ? Wel als de regering bijeenkomt om de overvalplaag in te dijken, als men lokaal / federaal gemengde politiepatrouilles inzet met daarboven een helikopter, dan is er paniek. Willem maakt men dan niet veel anders niet meer wijs. Want hoe anders verklaart men de dagelijkse aandacht die onze nationale kwaliteitszender aan de plaag besteedde. Groot warenhuis, eetcafé, boutique,…. alle dagen was het iets anders. Gebracht op de VRT in de zuiverste VTM stijl. Crimineel nieuws was plots geen vies monopolie meer van de “mensen die het nieuws maken”. Het werd een machtig werktuig om het mislukken van de politiehervorming pijnlijk duidelijk te maken.
En het bleef maak komen. Ze kregen er niet genoeg van, hoofdpunt 1. Zelfs reality programma’s trokken erop uit om de slachtoffers te gaan interviewen. Enkele dagen, meer waren er niet nodig om het land in een angstpsychose onder te dompelen. Men sprak over niets anders meer. Duiding hier duiding daar. De uitbreiding van de EU werd er zelfs bijgesleurd. Want de ontsnapte niet opgepakte en onbekende daders zouden hoogst waarschijnlijk met een zekerheid grenzende aan het sociologisch plafond van het Vlaams Blok uit de streken komen die binnen enkele maanden tot Europa zouden behoren.
De nacht bracht weer geen raad. Overval, geweld schot verwonding. En dan de commentaren natuurlijk. In wat voor wereld leven wij meneer ! Tot natuurlijk het effect duidelijk was. Niet de politiehervorming werd vooruitgeholpen door de berichtgeving. Het was duidelijk dat vooral het onveiligheidsgevoel gebaat was bij de tendentieuze berichtgeving. Maar het leed was al geleden. De geroemde onafhankelijkheid van onze nationale omroep, die in de praktijk meestal neerkomt op ordinaire dwarsliggerij en propaganda voor de linkse idealen bleek in de praktijk alweer een bok geschoten.
Het onheil was al geschied natuurlijk. Een nationale superministeraadsvergadering en helicopterpatrouilles bevestigen de ernst van de situatie. Niemand in Vlaanderen zou nu nog geloven dat het niet ernstig is. Ook al zou men het honderdduizend keer herhalen. De schade was aangebracht. En dan kwam de VRT met de januarigewoonte van overvallers om dan plots heel actief te worden. Elke onderneming heeft wel een maand van de hoogste activiteit en voor het overvalbedrijf is dat traditiegetrouw januari. Maar ook voor deze activiteit blijkt het economische slapte en de omzet blijkt scherp gedaald tegen vorig jaar.
En februari kwam en ja hoor de overvallen verdwenen uit het nieuws. Maar de schade was aangebracht. De onafhankelijkheid van de nationale omroep had zijn werk gedaan. Net zoals alle gevestigde waarden in dit muizenland had het bijgedragen aan de geloofwaardigheid van de enige partij die niet op de nationale zender zijn zegje mag doen ? Gewagen van een verdoken revanche tegen dit van hogerhand opgelegd verbod ? Verdomme een mens zou het op den duur nog gaan geloven. Of moeten wij het gaan zoeken in betaalde reclame ? Want iedereen met meer dan één werkende hersencel weet dat de discour omtrent veiligheid en het onveiligheidsgevoel maar door één partij gecultiveerd en gewonnen kan worden.
En Filip, de laatste die blijft lachen graait naar de telefoon en bestelt alvast nog maar wat champagne. Want tegenwoordig is er alle dagen feest, en slooft iedereen zich uit om gratis voor hem te adverteren. Stilzitten en niets doen, want alleen hijzelf kan zijn succes nog in de weg staan. Hoe kan daaaaaaa naaaaaaaaa ?