Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Karma
Tja ... het was nu eenmaal zijn eigen wens om ... niet meer te leven en er was inderdaad geen weg meer terug toen ze hem meldden dat hij kanker had. Toch staan we er ergens niet genoeg bij stil zolang we zelf maar gezond zijn of zolang we zelf niet iemand in onze naaste kennissenkring kent die er zo erg aan toe is.
We hebben allemaal onze mond over van hoe we de wereld kunnen of zouden moeten verbeteren maar zo'n gevallen laat ons toch maar weer terug vallen op onszelf en op onze naaste kennissenkring.
Mijn schoonbroer was een hevig verdediger van het sociaal leven, hij noemde het een sociaal drama dat we steeds meer op onszelf zijn aangewezen ... voor alles eigenlijk. Hij noemde het een catastrofe dat zich steeds verder aan het afspelen is. En eigenlijk had hij voor een groot deel gelijk dat we steeds meer op onszelf zijn aangewezen. We verloochenen steeds meer onze familiale band die we eigenlijk zouden moeten koesteren ... boven alles.
|
Waarom? Familiale band (sorry om het zo te zeggen) is
crap.
Onze banden kiezen wij zelf, tijdens ons leven, dat wordt niet voor ons gekozen.
Familie is zever, moeder vader en broer/zus ok, maar familie... Is gewoon de traditie, de maatschappij, de omgeving die u vormt en manipuleert waardoor je niet meer helder kan nadenken. Met die eerst genoemden leef je jaren samen, met de andere niet, of toch amper.
Maak ZELF vrienden en KOESTER die banden. Emigreren is heel goed om die bullshit van familie achter te laten, een lichtpunt in je leven als je het zou doen.
