Als het zo'n holle cliché's zijn, moet het niet moeilijk zijn om te weerleggen. Hoe weerlegt u bv. dat de kosten van een split of zelfs gewoon "verlossing" uit de Belgische klemgreep niet astronomisch hoog zullen zijn? Hoe weerlegt u dat Vlaanderen zijn enige wereldlijke claim to fame (=Brussel) enkel nog vasthoudt via de Belgische structuur, ten eerste door een grondwettelijk vastgelegde vertegenwoordiging in het Brussels gewest, en ten tweede door Brussel te geruiken als pasmunt in de delicate machtsstrijd met de Walen.
Maar u lijkt liever te antwoorden met een vage referentie naar het onvermogen van mij om uit het 19de eeuws natiestaat-denken te treden. En dat terwijl u degene bent die een nieuwe natie-staat wil vormen. Want je gaat me toch niet vertellen dat je de macht op Belgisch niveau gewoon wil doorschuiven naar het Europese niveau, en een status-quo wil qua Vlaamse bevoegdheden? Dan zitten jullie nog verder van Vlaams de facto zelfbestuur. Dat maakt u mij niet wijs.
En mijn eigenlijke topic was dat de Vlaamse kiezer naar de mond spreken er op langere termijn heeft toe geleid dat die kiezer uit frustratie voor het VLaams Blok kiest. De kern van mijn betoog is dat men de zaken onrealistisch heeft voorgesteld, en dat men daarop is beoordeeld geworden. Graag had ik uw mening hierover gekend.
Vriendelijke groeten,
Guy.[/quote]
De kostprijs van separatisme is ooit eens berekend door de studiedienst van de CVP in de jaren 1980. De grootste prijs was het doorbreken van de monetaire unie, maar die bestaat intussen niet meer (euro). Zonder de EU zou ik niet pleiten voor een volledige onafhankelijkheid. Maar door de EU is het meer dan ooit een noodzaak. België is immers als supranationaal niveau te klein en te inëfficiënt. De kost van een scheiding lijkt me alleen groot als je werkelijk streeft naar een 19de eeuwse natiestaat (volledig autonoom), maar dat is dus mijn bedoeling niet.
De vlaamse kiezer naar de mond praten helpt het Blok? Ik voel me totaal niet aangesproken.
|