[Kazan]

Oorspronkelijk geplaatst door ericferemans

Jij ziet het leven wel vanuit de hoek van Jan met de Pet met aandelen portefeuille, hé?
Jij bent waarschijnlijk een grootkapitalist, met een professioneel deskundige als adviseur voor je beleggingen, zoals prof. Mark Eyskens, gisteren op het nieuws ons mededeelde?

Ik ben geen van dat allen, maar dat Jan-met-de-pet gedoe is iets wat Paul D'Hoore vaak zegt. En ik zie geen reden om hem niet te geloven.

Maar alle gekheid op een stokje:

Bij een beurscrash onstaat een vermindering van de investeringen. Logisch indien de beurs niet langer de verstrekker is van kapitalen.
Hierdoor onstaat na een financiele crisis vaak een recessie: een vermindering van de productie.
Dit op zijn beurt vermindert de werkgelegenheid. Het is zelf niet nodig dat de groei daalt: het verminderen van de groei veroorzaakt werkeloosheid in een maatschappij waar men enkel investeert om méér te verdienen, niet om zijn geld in produceren te steken alleen.

Dalende werkgelegenheid is dan weer de oorzaak van verkleinende winsten, en beïnvloed de beurskoersen in dalende lijn.

Deze dalende spiraal noemt men een recessie, en kan jaren aanhouden tot het economisch leven lam ligt. Dit gebeurde tussen 1929 en 1932.

De vorige beurscrashes hadden geen grote crisis voor gevolg. Maar leidden wel tot oorlogen (Afganistan, Irak). Afwachten welke vreugdevolle dagen Jan met de Pet die moet werken nog boven het hoofd hangen.

Dat is allemaal goed en wel, maar zover ik weet is er nog geen grote crash geweest. Gisteren sloot de Bel-20 af met een winst van 1,xx %
Ik zei het je gisterenmiddag toch, je overdrijft.

Zoals bij alle rampen zijn de verklaringen niet uit één bron te halen: zeker niet de oliebron (de olieprijzen zakken de laatste dagen duchtig, en dat heeft geen enkele invloed op de beurscrash).

Olie alleen veroorzaakt geen rampen, maar er zijn nu ook geen grote rampen of crashes. Wat ik wel zeg is dat de olie een belangrijke factor is van de economische vertraging. Bush heeft het onlangs zelf nog gezegd.

Het kapitalisme is een onstabiel systeem: het werkt in die zin dat het economische groei veroorzaakte, iets wat linkse jongens nooit hebben tegengesproken, maar het is een onvolmaakt systeem: het leidt regelmatig tot crisissen die inherent zijn aan haar werking.
Een auto die regelmatig crasht door constructiefouten is misschien soms nuttig, maar kan ook gezien worden als levensgevaarlijk. Het kapitalisme heeft in zijn ongebreidelde vorm de kenmerken van een raspaard met een wispelturig karakter: het loopt snel maar maakt rare bokkesprongen.

Is dat nu zo erg? Af en toe eens een jaartje wat minder. Dat is alleszins beter dan het linkse systeem. Waar een instorting nog decennia lang blijft nawerken. (Zie oostblok)

Deze keer is men de vermindering van de koopkracht bij de bevolking in Amerika, door steeds grotere winsten en vermogens geaccumuleerd bij de superrijken gaan opvangen door ongebreideld krediet te verschaffen. Niet allen voor woningbouw: mensen gingen één, twee drie hypotheken op hun huizen nemen omdat ze meer geld uitgaven dan ze verdienden. Dit was noodzakelijk om de superwinsten te behouden, om de economie draaiende te houden zonder aan de winsten te zitten.
In Amerika is er quasi geen inkomensherverdeling door het ontbreken van sociale zekerheid zoals bij ons. Men "kon niet anders" dan zo tewerk gaan om de zaak draaiende te houden.

Deze infernale cirkel is nu doorbroken. Het door de rijken opgebouwde kapitaal smelt nu als sneeuw voor de zon, mensen raken hun huizen en hun werk kwijt en hopelijk kan men dit nu nog afremmen of we mogen binnenkort ontwikkelingshulp sturen naar de VS.

Dat over die hypotheken is juist, maar in je conclusie overdrijf je weer.
Lees dit eens.

De kredietcrisis op zich heeft meer met de mentaliteit van Amerikanen te maken, dat met het kapitalistisch systeem. Zij zijn altijd sneller geneigd om op krediet te kopen, bij ons minder. Al zie je dat bij ons nu ook meer en meer gebeuren. Dat kwam onlangs nog in het nieuws.

Jaja: als de mensen te weinig eten hebben, als ze kou leiden, als ze ziek zijn moet de staat toekijken:
- door de grote sterfte van de honger zakt de prijs van het brood vanzelf!
- door het massaal bevriezen van de ouderen en armeren is er minder verbruik van olie en zakt de prijs vanzelf!
- door ze te laten creperen is het aanbod van dokters groter dan de vraag en moeten ze hun tarieven laten zakken.

Dit soort redeneringen, mijn waarde is juist maar een tikkeltje inhumaan, nietwaar? En dient enkel om aan te tonen dat het vrije marktprincipe NIET werkt...

Ik zeg niet de overheid niet mag ingrijpen, maar als ze ingrijpen moeten ze het goed doen en zorgen voor lange termijn oplossingen.
vb:

• bevorderen concurrentie op Belgische energiemarkt
• stimuleren van onderzoek naar opbrengstverhogende landbouwtechnieken
• stimuleren van alternatieve energiebronnen; de overheid betaalt nu al een deel terug als je zonnepanelen koopt = goede beslissing
• verplichten van x-aantal cm isolatie in de nieuwbouw; wordt nu al gedaan = goede beslissing

Zo los je problemen op. De mensen geld geven kan je ook doen, maar daarmee is het onderliggende probleem nog niet opgelost.
Reken er maar niet op dat de olieprijzen zullen dalen. Dus een stookoliecheque lost niet veel op, want volgende winter zullen ze er weer één nodig hebben. En daarna weer één.

Dankzij het feit dat jij 50 procent van je inkomen aan de staat hebt gegeven, en ons land dus veel minder kapitalistisch is dan de VS gaat de crisis hier hopelijk onopgemerkt voorbij. SPijtig?

Juist door de sociale voorzieningen, de leeflonen, een groot gedeelte van ons bnp dat door de overheid wordt verwezenlijkt (Jaja:vooral in Wallonië!) is ons systeem niet zo snel in een crisis te krijgen. Dat is de sterkte van de sociaal-democratie geweest, die Europa heeft behoed van het Amerikaanse model, en nu zitten zij met de gebakken peren, en wij niet.
Zonder onze gemengde economie waren de beurzen bij ons even hard aan het tuimelen, en konden we morgen massale ontslagen zien gebeuren.
Je zou beter sos stemmen, schat!



Want: door de mateloze economische groei aan banden te leggen, door strenge regels op te leggen aan de financiële organismen, door winsten te herverdelen en de koopkracht te stimuleren, door de overheid een grote vinger in de pap te geven zijn Amerikaanse toestanden bij ons vermeden.

Reken er maar niet teveel op. Als de Amerikaanse groei vertraagt, vertragen wij mee, maar wel begint het enkele maanden later.