Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door backfire
Tiens. Vele Oostbloklanden (Polen, Roemenië) moesten begin jaren 80 versneld hun schulden terugbetalen aan Westerse banken, waaronder ook de DDR. Dat bracht de DDR in een moeilijke positie: bezuinigen in eigen land zou voor politieke problemen zorgen. Van de Sovjet-Unie viel bovendien geen hulp meer te verwachten, aangezien deze zelf in economische moeilijkheden verkeerde.
De enige mogelijkheid die de DDR nog had, was financiële hulp te verkrijgen uit het Westen, en dan vooral uit de Bondsrepubliek. In 1983 schoot de BRD de DDR te hulp met een zeer omvangrijk krediet.
De ontwikkeling van de economie in de DDR is in de jaren tachtig in feite op gang gehouden door dergelijke kredieten uit de Bondsrepubliek. Dat waren echter tijdelijke oplossingen, want de broodnodige investeringen die de DDR moest doen in haar infrastructuur, kwamen er nauwelijks, en als ze er kwamen, ging dat ten koste van de zo al schrale consumptiemogelijkheden van de burgers. Er moest snel iets worden gedaan, maar tegelijkertijd ontspoorde de schuldenlast op een dramatische wijze. Uiteindelijk kwam een heel proces op gang dat leidde tot de val van de Muur.
|
Die kredieten waren niet van levensnoodzakelijk belang voor de economie. De DDR heeft trouwens nooit veel hulp gehad van de Sovjet-Unie, wel in tegendeel het heeft al de immense schade die de Duitsers in de Sovjet-Unie hebben aangericht alleen moeten terugbetalen. De BRD daarentegen kreeg miljarden Marchall-hulp. Vanaf dat ogenblik had de BRD een economische voorsprong op de DDR. echter de DDR-economie ontwikkelde zich vanaf de jaren '70 vrij snel, en er gebeurden wel veel investeringen in de infrastuctuur. De DDR leende daarvoor onder andere in het Westen, wat inderdaad voor een schuldenberg zorgde, maar dat was ook een probleem waarmee België kampte.
Het proces dat leidde tot de val van de muur had meer te maken met de situatie in de Sovjet-Unie en andere Oost-Europese landen, en met de westerse media. De Sovjet-Unie kon of wilde niet meer ingrijpen in Oost-Europa, waar de Polen gebruik van maakten om het zwakke regime daar via stakingen en betongen te doen vallen, in Hongarije vormde de KP zichzelf vrijwillig om in een sociaaldemocratische partij, en koos voor aansluiting bij het Westen, net als in 1956. Na die 2 volgde een kettingreactie.