Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door GC
Voor sommigen moet alles zwart/wit gesteld worden om begrijpelijk te zijn. Foute inschattingen maken betekent dat je op dag 1 resist als het grote voorbeeld naar voor brengt en op dag 2 stelt dat het totaal fout was. Zelfkritiek noemen ze dat om een kritische zin te smoren. Wat in dat artikel staat is gewoon een vaststelling dat de dynamiek die CAP had kunnen teweegbrengen niet volledig werd gerealiseerd. Dat is toch niet bepaald een schokkende analyse veronderstel ik? En ook geen nieuw gegeven. We hebben een aantal elementen al maandenlang naar voor gebracht (onder meer de rol van de initiatiefnemers - waarbij we overigens ook direct aan bvb Jef gezegd hebben we dat we het standpunt van zijn vrouw natuurlijk wel begrepen - of de politieke vaagheid). Zijn dat verwijten? Neen, het zijn vaststellingen. Maar integenstelling tot pakweg de SAP grijpen wij dat niet aan als excuus om diegenen met wie we dit initiatief aangegaan zijn als een baksteen te laten vallen. De kritieken van de SAP waren overigens overtrokken en misplaatst: eigenbelang en maneuvers vormen de kern van hun methode.
We moeten zien hoe we met CAP de kwestie van politieke vertegenwoordiging van de arbeiders en hun gezinnen kunnen blijven naar voor brengen. Over de vorm waarin dit gebeurt, zijn we uiteraard open. Maar het oorspronkelijke doel van CAP, een breed anti-neoliberaal front van strijdbare arbeiders en jongeren, blijft op de agenda staan - ook al zal dit wellicht breder moeten zijn dan wat vandaag in CAP is georganiseerd. Het is iets waar we samen met heel wat niet-LSP'ers aan werken in tal van lokale CAP-afdelingen. Het feit dat we deze ervaring kennen, zorgt ervoor dat we sterker staan in de discussie over een nieuwe arbeiderspartij. Ten tijde van het Generatiepact stonden we nog alleen met dat idee, vandaag is er een laag die samen met LSP'ers in CAP het idee van een arbeiderspartij wil vooropstellen.
|
Ten tijde van Resist was ik nog niet bij de PvdA, beetje moeilijk voor mij om daar echt diep op in te gaan, maar toch: de pvda maakte daarover wel een zelfkritiek (bijvoorbeeld dat er te weinig intrene democratie was geweest bij de beslissing om resist te starten) en paste haar werkwijze aan: is dat zwart/wit denken of leren van gemaakte fouten?
Verder ga ook jij niet in op mijn concrete bedenkingen maar formuleer je wat wilde kritieken: de SAP liet de anderen niet vallen als een baksteen: zij wilden, in tegenstelling tot Cap , wel samenwerken met UAG en ze voerden concrete argumenten aan om te stellen dat deelname aan verkeizingen te vroeg was: die bedenkingen werden door LSP van tafel geveegd. Er waren dus een aantal politieke meningsverschillen tussen LSP en SAP. in plaats van dat te erkennen en te benoemen, stelt de LSP het nu voor alsof SAP de CAP wou saboteren en dat voor SAP eigenbelang voorop stond. Ook bij jou lees ik geen ene letter zelfkritiek: het is allemaal de schuld van anderen.
Hoe kan jij nu verwachten dat andere linkse organisaties bereid zijn om met LSP samen te werken? Jullie nodigden SParood, 15 decemberbeweging en PvdA uit op jullie tweedaagse bijeenkomst in april maar ze sturen alle drie hun kat: hoe komt dat denk je? Vraag die daarbij ook opkomt: hebben juliie de SAP niet uitgenodigd voor dat debat en waarom niet?