Oorspronkelijk geplaatst door system
Eerst en vooral ik neem de kerkelijke traditie niet ‘d’office’ op de korrel. Ik neem die op de korrel wanneer ik dat moet. Vermits u toch zo strikt bent, zou ik u aanraden in het vervolg niet meer te spreken over ‘de apostel’ Jacobus. Tenminste, indien u het hebt over Jacobus de Mindere. Jacobus de Mindere is nooit ‘een apostel’ van Jezus geweest. In het evangelie staat zeer duidelijk :’en zelfs zijn broers geloofden niet in hem’. Dat Jacobus een broer was van Jezus wordt bevestigd door Paulus in Galaten. Hij zegt op een gegeven ogenblik, wanneer hij het heeft over zijn bezoek aan Jeruzalem: ‘Pas drie jaar later ben ik naar Jeruzalem gegaan om met Kefas kennis te maken, en ik ben veertien dagen bij hem gebleven. Van de andere apostelen heb ik niemand gezien, behalve Jakobus, de broer van de Heer’ (Gal.1,18).
Evenmin moet u spreken van de ‘kerk’ van Jeruzalem. Er was nog geen ‘ecclesia’ in die tijd in Jeruzalem. Wel een groepje wetsgetrouwe joden, die geloofden dat Jezus een bijzonder man was of een profeet, en die zich in dit geloof als groep verbonden voelden. Zij probeerden het leven en de daden van hun profeet Jezus levendig te houden door eigen bijeenkomsten bij iemand thuis met wellicht een klein eetmaal en met het breken van het brood ter nagedachtenis van hun profeet. Maar dit is eigenlijk niets nieuws. Immers, het breken van het brood was een gewoonte bij vele joden. Deze bijeenkomsten van de eerste christenen gebeurden dan meestal later op de dag of s’avonds. Maar ze vervulden elke dag hun religieuze plichten in de tempel.
Over de vergadering te Jeruzalem en de besnijdenis is er al veel inkt gevloeid. Maar de brief aan de Galaten is veel ouder dan Handelingen. Galaten is een niet betwiste brief van Paulus en een van de oudste documenten van de christelijke leer, terwijl Handelingen een echt propagandageschrift is en veel later is geschreven. Willibrord, in zijn inleiding bij Galaten, geeft een verduidelijking van Galaten waarmee ik het eens ben.
Willibrord: “Na zijn laatste bezoek aan de Galatische gemeenten zijn evangeliepredikers binnengedrongen, Joodse christenen, waarschijnlijk afkomstig uit Jeruzalem, die trouw aan de tora trachtten te combineren met het geloof in Jezus, en de besnijdenis ook aan Jezus’ volgelingen uit de heidenen wilden opleggen als noodzakelijk voor het heil.”
Paulus bevestigt dit laatste ook. Hij zegt in Galaten: “Immers, voordat sommige mensen van Jakobus gekomen waren, at hij altijd samen met de heidenen, maar toen zij gekomen waren, begon hij zich terug te trekken en afzijdig te houden, bang voor de mannen van de besnijdenis.”
Een zinnetje is hier van uiterst belang.Paulus zegt heel duidelijk: "voordat de mensen van Jacobus kwamen". Deze laatste uitspraak is zeer belangrijk, want deze zin zegt in feite alles en met name: dat de ‘mensen van Jacobus’, (dus de ‘kerk van Jeruzalem’ !), zich aan de joodse observanties hielden. En die ‘mensen van Jacobus’ hadden zo’n grote invloed -ook en zelfs op Petrus de rots waarop Jezus zijn kerk bouwde...-, dat deze zich als betrapt voelt, zijn jas draait, vlug terug ‘orthodox’ wordt en gaat eten bij de ‘reinen’. Dat zijn de feiten die we vernemen uit één van de oudste authentieke documenten van het christendom. En dat is al heel wat anders dan uw Roomse salonfähige interpretatie.
|