Het geaccidenteerde gebit van de armen.
De gezondheidsenquêtes leggen een pijnlijke realiteit bloot: mensen uit lagere sociaal-economische groepen (met een lager of geen diploma) leven gemiddeld minder lang. Ze zijn ook vaker ziek dan de doorsnee bevolking en hebben minder gezonde levensjaren voor de boeg. Bovendien schatten ze hun eigen gezondheid eerder negatief in (dat heet “het subjectief gezondheidgevoel”) en lijden ze vaker aan psychosomatische ziektes en depressies.
Zelfs wat betreft het sterftecijfer rond de geboorte van kinderen, kunnen we nog altijd grote socio-economische gezondheidsverschillen vaststellen. Het aantal overlijdens van baby’s en peuters stijgt naarmate het aantal werkenden in het huishouden daalt.
De gezondheid van de moeder, de huisvestingssituatie, het opleidingsniveau, de levensomstandigheden (stress, zwaar werk), maken dat kinderen al ‘getekend’ op de wereld komen. Die belasting blijft wegen in hun verdere leven, bijvoorbeeld op de gezondheid van de tanden.
Ik kan er van meespreken.
Vier tanden kwijt en geen 3000€ op zak voor stifttanden of implantaat.
|