nobele redenen voor oorlog bedenken is iets voor politiekers (die hun eigen redenen hebben en het in een democratie tenminste verkocht moeten krijgen) historici (aan de winnende kant) en mensen met tijd te veel.
Punt is dat het nog steeds om centen en invloedssferen gaat, al de rest is praat na de vaak. WMD, democratie, afschaffen van de slavernij, strijd tegen de bolsjewieken of de nazi's: politiekers zullen blijven liegen, Amerikaanse of Franse of Martiaanse...
De burger is belastingbetaler en/of (in het Westen gelukkig vrijwillig) kannonnenvlees.
Allez, de Amerikanen kunnen weer fier zijn dat hun land vrijheid & blijheid spreidt en het einde van de war on terror even dichtbij is als de war on drugs, de grote bedrijven draaien weer een tijd vlot op belastinggeld, het Amerikaans leger kan weer haar budget legitimeren (voor materieel, op personeelskosten wordt bespaard) en de huidige president moet geen andere vervelendere vragen beantwoorden.
De coalition of the willing deelt in de spoils of war, de rest niet maar verkoopt hun morele superioriteit (hoeveel mensen voedt je daarmee?) aan hun kiezers.
Irakezen zijn kop van Jut wanneer hun land binnen het jaar in burgeroorlog uitbarst en de VN kan met geld van de rest van de wereld blauwhelmen sturen, na afloop . Intussen zijn de Fransen nog een paar keer op "humanitaire missie" naar Afrika vertrokken.
Soldaten blijven sneuvelen, burgers blijven betalen en politiekers blijven liegen and the world... keeps... on... turning...
__________________
--E eigen vork eerst --E
|