Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door ericferemans
!
|
Na de zware verkiezingsnederlaag zijn de socialisten nu toch echt wel het noorden kwijt.
Zoals de laatste zin zegt: Hoe kunnen we hun commentaren ooit nog ernstig nemen?
Willen de echte socialisten even opstaan aub? Het was een potsierlijk gezicht gisteren, na de bekendmaking van de begrotingsmaatregelen voor 2008. Elio Di Rupo, voorzitter van de PS, liep zich het vuur uit de sloffen om het werkstuk te verdedigen. Sociaal tot en met, met veel aandacht voor de koopkrachtproblemen van de mensen, met substantiële verhogingen van de laagste pensioenen, van het kindergeld en van de invaliditeitsuitkeringen, en met een sluitende fiscale controle, o.m. op de misbruiken van de vermaledijde notionele intrestaftrek.
De Vlaamse socialist Peter Vanvelthoven, fractieleider van de sp.a in de Kamer, kwam woorden te kort om het a-sociale karakter van het budget te benadrukken. Volgens hem rijdt de regering - mét de PS dus - de begrotingsgaten dicht met 580 miljoen euro besparingen in de sociale zekerheid. “Terwijl de bedrijven ongemoeid worden gelaten en de gewone mensen zich tevreden moeten stellen met kruimels.” Voor een goed begrip, de kameraden Di Rupo en Vanvelthoven hadden het wel degelijk over dezelfde begroting.
Wie verkondigt hier het ware socialistische geloof: de sp.a of de PS?
Dat vakbonden en patroons een verschillende evaluatie maken, daar kunnen we inkomen. Dat socialisten en liberalen fundamenteel anders aankijken tegen een begroting, dat begrijpen we ook. Maar het is toch nauwelijks te bevatten dat twee partijen uit dezelfde politieke familie tot krek tegenovergestelde conclusies komen? Hoe kunnen we hun commentaren ooit nog ernstig nemen?